عضو شوید


نام کاربری
رمز عبور

:: فراموشی رمز عبور؟

عضویت سریع

نام کاربری
رمز عبور
تکرار رمز
ایمیل
کد تصویری
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود



به وبلاگ من خوش آمدید

تبادل لینک هوشمند

برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان waste water و آدرس paloodsanat.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.







نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

آمار مطالب

:: کل مطالب : 221
:: کل نظرات : 0

آمار کاربران

:: افراد آنلاین : 1
:: تعداد اعضا : 0

کاربران آنلاین


آمار بازدید

:: بازدید امروز : 2
:: باردید دیروز : 0
:: بازدید هفته : 2
:: بازدید ماه : 124
:: بازدید سال : 891
:: بازدید کلی : 4327

RSS

Powered By
loxblog.Com

ازن ژنراتور 400 گرم در ساعت
چهار شنبه 27 اسفند 1399 ساعت 14:48 | بازدید : 5 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )

ازن ژنراتور 400 گرم در ساعت

 

ازن گازی است تقریبا بی رنگ با بوی ترش با قدرت اکسیداسیون بالا. مولکول ازن پایدار نبوده و نمی تواند چون کلر باقیمانده، پاسدار خوبی برای عدم آلودگی احتمالی آب در شبکه آب رسانی باشد. نمی توان ازن را انبار یا حمل نمود. این امر باعث می گردد که تولید ازن همواره در محل انجام گیرد. لذا مرحله حمل و انبار مواد شیمیایی در این روش حذف می شود.

از ازن برای ضدعفونی کردن آب و نیز همزمان حذف بو، مزه، طعم و رنگ، آهن و منگنز آب استفاده می کنند.

تمایل شدید ازن برای اکسید کردن ناخالصی های آب یا فاضلاب انتخابی نیست و همه ناخالصی ها را چه مضر و چه بی اثر را اکسید می کند. حتی بعضی از باکتری های بیماری زا که در برابر کلر مقاومت می کنند در برابر ازن از بین می روند. با استفاده از ازن ترکیبات جانبی با بوی ناخوشایند مثل کلروفنل یا ترکیبات مضر چون ترکیبات کلرینه، تشکیل نمی شود. تشکیل ازن در حضور اکسیژن و باقیمانده آن در آب یا فاضلاب تصفیه شده، به اکسیژن تبدیل می شود.

گاز ازن به طور طبیعی در زمان رعد و برق یا بوسیله اشعه ماورابنفش موجود در نور خورشید به وجود می آید. اما تولید ازن بطور مصنوعی به دو طریق لامپ های UV و یا تخلیه الکتریکی صورت می گیرد.

در دستگاه های جدید تولید ازن، اکسیژن در بین این فاصله جریان می یابد و با استفاده از تخلیه الکتریکی ازن تولید می شود.

دستگاه ازن ژنراتور 400 گرم در ساعت نیاز به اکسیژن دارد، که از اکسیژن ساز یا کمپرسور هوا می توان استفاده کرد اما راندمان اکسیژن ساز بهتر از کمپرسور هوا است.



:: برچسب‌ها: ازن ژنراتور 400 گرم در ساعت,ازن 400 گرم در ساعت,ازن,ازن ژنراتور ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
مقایسه اسمزمعکوس با فیلتراسیون
چهار شنبه 27 اسفند 1399 ساعت 11:14 | بازدید : 5 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )

مقایسه اسمزمعکوس با فیلتراسیون 

 

اسمز معکوس شباهتی به فیلتراسیون معمولی و سانتریفوژ دارد چون در هر سه فرآیند با استفاده از فشار، ناخالصی ها از آب جدا می شوند. مقایسه اسمزمعکوس با فیلتراسیون معمولی قابل تامل است. از این رو گاهی در منابع علمی به اسمز معکوس، هایپرفیلتراسیون می گویند.

 

اما باید توجه داشت که مقایسه اسمزمعکوس با فیلتراسیون معمولی به صورت زیر است :

  • در فیلتراسیون، جریان آب عمود بر بستر فیلتر است، در حالیکه در اسمز معکوس جریان آب موازی بستر غشا است. موازی بودن جهت جریان با غشا در اسمزمعکوس باعث می شود که غشا توسط جریان خوراک شستشو شود. از این رو گرفتگی غشا در RO بسیار کمتر از فیلترها می باشد، تقریبا در حدود یک به ده.
  • در اسمز معکوس دو جریان وجود دارد ( محصول و خوراک تغلیظ شده ) در حالیکه در فیلتراسیون یک جریان مطرح است.
  • در فیلتراسیون معمولی فشار اسمزی خیلی کم است و اصولا نقشی ندارد.
  • در فیلتراسیون اندازه ذرات مهم است ولی هر چه اندازه مولکول های ناخالصی درشت تر و درجه یونیزاسیون مولکول ناخالصی کمتر باشد، فشار اسمزی محلول کمتر است اما هرچه غلظت مولکول های ناخالصی بیشتر شود فشار اسمزی هم بیشتر می شود. در اسمز معکوس علاوه بر اندازه ذرات، بار الکتریکی و فاکتورهای دیگر هم مطرح هستند.
  • هر چند در فیلتراسیون مسیر انتقال حلال، حفره است ولی در اسمزمعکوس، غشا دارای شاخه های پلیمری آبدوستی است که آب را جذب کرده و سپس آب در داخل پلیمر نفوذ مولکولی کرده و از آن عبور می کند
  • دما باعث افزایش فشار اسمزی می شود ولی همزمان موجب کاهش ویسکوزیته محلول نیز میگردد، بنابراین دما در اسمز معکوس پیچیده تر از فیلتراسیون است.
  • تقریبا میکروفیلتراسیون MF قادر به کاری است که با سانتریفوژهای خیلی سریع (5000-1000 g ) می توان تفکیک انجام داد. آلترافیلتراسیون قابل مقایسه با جداسازی آلتراسانتریفوژ (10000-100000 g ) می باشد اما چون سانتریفوژ قادر به جداسازی یون ها نیست از این رو مشابه کار اسمزمعکوس با سانتریفوژ امکان ندارد.


:: برچسب‌ها: مقایسه اسمزمعکوس و فیلتراسیون,مقایسه آب شیرین کن و فیلتراسیون,آب شیرین کن,اسمزمعکوس ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
مراحل تصفیه آب شیرین کن
سه شنبه 26 اسفند 1399 ساعت 9:54 | بازدید : 8 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )

 مراحل تصفیه آب شیرین کن

 

تصفیه مقدماتی:

تصفیه مقدماتی در آب شیرین کن به منظور استفاده بهینه از غشاها و افزایش زمان کارکرد غشا انجام می یگرد و در طی این عملیات آب را آماده عبور از روی غشا می نمایند.

این عملیات عبارت است از:

جداسازی ذرات جامد معلق موجود در آب ورودی

مواد معلق و کلوئیدی موجود در آب سبب گرفتگی غشا می شود. برای این منظور آب از روی صافی های کارتریج میکرونی عبور داده می شود.

حذف میکروارگانیسم ها

میکروارگانیسم ها همانند باکتری ها می توانند موجب گرفتگی غشا شوند. حتی در برخی موارد نیز آنزیم های ترشح شده از میکروارگانیسم ها بر روی غشاها، اثر تخریبی دارند. بنابراین لازم است آب تغذیه پیش از عبور از روی غشا به وسیله تابش ماورابنفش و یا کلرین ضدعفونی گردد.

تنظیم pH

تنظیم pH آب به منظور افزایش عمر غشا و جلوگیری از رسوب نمودن برخی از املاح، امری ضروری است. عمر مفید غشاها در pH نامناسب به دلیل هیدرولیز شدن به مقدار زیادی کاهش می یابد. pH مناسب برای غشاهای پلی آمید بین 4-11 می باشد، در حالیکه برای غشاهای سلولز استات بین 4/5-6/5 است.

تنظیم دما

برای حفاظت غشا باید دمای آب تغذیه در زمانه ای مختلف در حد 20 تا 25 درجه سانتی گراد کنترل شود. بیشترین دمای مجاز برای پلی آمید 35 درجه سانتی گراد و برای غشاهای سلولز استات 30 درجه سانتی گراد است. دمای بالا در pH نامناسب سرعت هیدرولیز غشا را افزایش می دهد.

کنترل عوامل رسوب کننده

مواد اکسید شونده همانند اکسیدها و هیدروکسیدهای آهن، منگنز و سیلیس می توانند در طی فرآیند املاح زدایی، با رسوب نمودن روی غشا مشکلاتی را بوجود آورند و در نتیجه کارایی غشا را کاهش دهند. ترکیب هگزا متافسفات را می توان برای کنترل این عوامل رسوب کننده، مورد استفاده قرار داد.

افزایش فشار

آب تغذیه پس از انجام تصفیه مقدماتی بوسیله یک پمپ فشرده شده تا پتانسیل عبور از غشا را دارا باشد. حداکثر فشار مجاز برای غشاهای پلی آمید 28atm و برای سلولز استات 60atm با توجه به تجهیزات مورد استفاده می باشد. یک شیر کنترل به منظور تنظیم فشار مورد استفاده قرار می گیرد. برای آب های با TDS بالا که نیاز به تامین فشار بالاست، لازم است غشا از جنس استات سلولز انتخاب گردد.



:: برچسب‌ها: مراحل تصفیه آب شیرین کن,آب شیرین کن,آب شیرین کن صنعتی,تصفیه آب ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
حذف میکروارگانیسم ها توسط آب شیرین کن
دو شنبه 25 اسفند 1399 ساعت 12:12 | بازدید : 3 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )

 

حذف ميكروارگانيسم ها توسط  آب شيرين كن

ميكروارگانيسم اصلي كه در تصفيه آب مهم هستند عبارتند از :

  1. پروتوزورآ
  2. انگل ها
  3. ويروس ها

بطور تئوريكي غشاها قادرند باكتري ها و ويروس ها را حذف نمايند. اگر اندازه ميكروارگانيسم كوچكتر از اندازه منافذ غشا باشد، براساس مكانيسم رانش اندازه حذف مي شوند. اما چون غشا در PH متفاوت باردار مي باشند، هميشه اين قانون صادق نيست. غشاهاي كه در pH خنثي داراي بار مثبت مي باشند، قادرند عليرغم داشتن منافذ بزرگتر از اندازه ويروس ها، ويروس هاي بار منفي بواسطه جاذبه الكترواستاتيك حذف نمايند. اما ممكن است در مواردي كه بار ويروس و غشا همنام باشد، بواسطه دافعه يا رانش الكترواستاتيك حذف نمايند. در هر حال غشا قادرند گستره وسيعي از مواد بيولوژيكي و غير بيولوژيكي از محيط هاي آبي حذف نمايند. اما گرفتگي غشاها حذف ميكروارگانيسم ها را تحت تاثير قرار مي دهد.

  • حذف پروتوزوآ و انگل ها

    كيست ژيارديا لامبليا و اووسيت كريپتوسپوريديوم پارووم به گندزداهاي شيميايي مقاومند و حداقل 10 برابر بزرگتر از ميزان جداسازي غشاهاي UF و MF مي باشند.

  • حذف باكتري ها

    باكتري ها داراي اندازه 0.1 تا 100 ميكرومتر مي باشند بنابراين اندازه شان بزرگتر از ميزان جداسازي غشا است بنابراين انتظار مي رود به طور كامل از طريق غربالگري در غشا UF حذف شوند. به علاوه اغلب باكتري ها به طور كامل توسط غشا MF حذف مي گردند. اندازه بعضي از گونه هاي باكتريايي نزديك ميزان جداسازي غشاهاي MF مي باشد. در اين موارد، ميزان جداسازي به علت تركيبي از مكانيسم هاي غربالگري، حذف سطحي و صاف سازي كيكي مي باشد.

  • حذف ويروس ها

    قطر كوچك ترين ويروس 25 نانومتر است. با اين اندازه، ويروس ها كوچكتر از ميزان جداسازي غشا MF و نزديك به UF مي باشند. مكانيسم هاي حذف سطحي، غربالگري و صاف سازي كيكي در حذف ويروس ها توسط غشا MF دخيل اند. چندين مكانيسم در حذف ويروس ها توسط غشا UF مشاركت دارند.

 



:: برچسب‌ها: حذف میکروارگانیسم ها توسط آب شیرین کن,آب شیرین کن صنعتی,آب شیرین کن,حذف ویروس و باکتری توسط آب شیرین کن ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تصفیه آب آشامیدنی
یک شنبه 24 اسفند 1399 ساعت 13:18 | بازدید : 2 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )

 تصفیه آب آشامیدنی

 

آب خام دارای آلودگی های مختلفی به شکل معلق و محلول می باشد به منظور دستیابی به کیفیت استاندار لازم است آب در واحدهای مختلفی تصفیه شود و ناخالصی های آن حذف گردد و تصفیه آب آشامیدنی ضروری است. معمولا واحدهای مختلف تصفیه با توجه به موقعیت شان در تصفیه خانه و درجه تصفیه به ترتیب در سه دسته قرار می گیرد.

  1. واحدهای پیش تصفیه آب آشامیدنی ( تصفیه مقدماتی )
  2. واحدهای تصفیه متعارف
  3. واحدهای تصفیه پیشرفته ( فرآیندهای خاص تصفیه )

واحدهای پیش تصفیه آب آشامیدنی

معمولا از تصفیه مقدماتی یا پیش تصفیه آب آشامیدنی برای منابع آبی که حاوی مقادیر زیادی اجزای درشت نظیر چوب، برگ درختان، اجسام شناور و … باشند، استفاده می شود. عدم حذف اجزا یاد شده باعث مشکلاتی از قبیل انسداد تجهیزات، آسیب به پمپ ها و لوله ها و افزایش بار وارد بر تصفیه خانه می شود. مهمترین واحدهای پیش تصفیه آشغالگیری، ته نشینی و گندزدایی مقدماتی می باشند.

آشغالگیری

از آشغالگیرها برای حذف آشغال های شناور بزرگ مثل چوب، برگ، پارچه، ماهی، دو کفه ای ها، جلبک و لاور حشرات استفاده می شود. معمولا آشغالگیرها به دو شکل میله ای و با منافذ بسیار ریز ( توری ها ) وجود دارند.

آشغالگیرهای میله ای

آشغالگیرهای ثابت یا متحرکی هستند که معمولا فاصله میله های آن 2/5-7/5 سانتی متر است. این نوع آشغالگیر اولین واحد تصفیه هستند که برای حذف اشیا بزرگ استفاده می شوند، آشغال ها یا به صورت دستی و یا به صورت مکانیکی جدا شده و دفع می شوند.

آشغالگیرهای با منافذ بسیار ریز ( توری ها )

آشغالگیرهای با روزنه های ریزی هستند که پس از آشغالگیرهای میله ای قرار گرفته و برای کاهش جامدات معلق حشرات و مجودات مزاحم مثل پلانگتون در آب استفاده می شوند. هرگاه کیفیت آب منبع خوب بوده ( مخازن آب با کیفیت خوب ) و آشغال های درشت در آن وجود نداشته باشد از این نوع آشغالگیر به تنهایی استفاده می شود.

ته نشینی مقدماتی

آب برخی از رودخانه ها دارای کدورت و کلی فرم می باشد که تعبیه سیستم ته نشینی مقدماتی قبل از ورود به بقیه مراحل تصفیه را ایجاب می کند. ته نشینی مقدماتی برای ته نشینی ذرات ایجادکننده کدورت مثل ماسه، شن و مواد آلی مورد استفاده قرار می گیرد. در این مرحله، اغلب از ته نشینی ساده ( بدون استفاده از مواد منعقد کننده ) استفاده می شود که بعد از مدت زمان کوتاهی ذرات معلق در کف حوضچه ته نشینی رسوب خواهد کرد. تخلیه لجن باید به میزان کافی از حوض ته نشینی مقدماتی انجام گیرد.

برای کدورت های بالا لجن بیشتر و برای کدورت های پایین تر، لجن کمتری تخلیه می شود. در این واحد کدورت به میزان 85 درصد و یا بیشتر حذف می شود و این کار باعث خواهد شد تا در واحدهای بعدی تصفیه خانه، تصفیه آب راحت تر انجام شود.

گندزدایی مقدماتی

گندزدایی مقدماتی اولین فرآیند گندزدایی است. آبی که از حوض ته نشینی مقدماتی عبور می کند با تنظیم مقدار مناسب از ماده گندزدا، گندزدایی می شود. بهترین گزینه استفاده از کلر و ازن است. آبی که مرحله پیش تصفیه را گذرانده، به منظور انجام تصفیه بیشتر به واحدهای اصلی تصفیه خانه انتقال می یابد. در صورتی که منبع تامین آب به شکل دریاچه طبیعی، مخازن مصنوعی، نهر آب های دست نخورده و یا رودخانه های گل آلود باشد، انجام مرحله پیش تصفیه، اولین مرحله اساسی به منظور تصفیه آب به شکل آسان، موثر و اقتصادی محسوب می شود.

واحدهای تصفیه متعارف

تصفیه متعارف، عمدتا شامل

  • فرآیندهای اختلاط
  • لخته سازی
  • ته نشینی
  • صاف سازی

می باشد. از این نوع تصفیه به منظور حذف بیشتر کدورت استفاده می شود و موفقیت این تصفیه اصولا به مرحله ته نشینی بستگی دارد که بیشتر ذرات معلق را قبل از ورود آب به صافی ها حذف می کند. بعد از مرحله ته نشینی، آبی که وارد صافی می شود معمولا دارای کدورت 10 تا 10 NTU است.

انعقاد و لخته سازی

ذرات معلق پس از مرحله ته نشینی مقدماتی عمدتا به شکل کلوئیدی هستند که براحتی ته نشین نمی شوند. فرآیندهای انعقاد و لخته سازی ذرات کلوئیدی را به توده هایی به اندازه کافی درشت تبدیل می کند که حذف آنها به روش های مختلف فیزیکی مثل ته نشینی، صاف سازی و یا شناورسازی با سرعت معقولی قابل انجام می شود. این ذرات پس از مرحله ته نشینی مقدماتی اغلب به شکل کلوئیدی هستند. ذرات کلوئیدی عامل کدورت، اندازه خیلی کوچکی ( 1-100 نانومتر ) دارند و بنابراین به شکل ثقلی ته نشین نخواهد شد. این ذرات به شکل معلق باقیمانده و باعث ایجاد کدورت می شوند. اغلب بار این ذرات منفی است.

این ذرات کلوئیدی را با استفاده از مواد منعقد کننده می توان حذف نمود. یک منعقدکننده، الکترولیتی است که با ایجاد کاتیون ها ( یون های با بار مثبت )، ذرات کلوئیدی با بار منفی عامل کدورت را ته نشین می کند. برای این منظور هر چه بار کاتیون منعقد کننده زیاد باشد، منعقد کننده موثرتر خواهد بود. بنابراین منعقدکننده هایی که معمولا استفاده می شوند شامل ترکیبات آلومینیوم و آهن هستند.

لخته سازی

هدف از لخته سازی بهم نزدیک کردن ذرات ریزی است که در حوضچه انعقاد ناپایدار شده اند، تا با ایجاد لخته وزن آنها افزایش یافته و بتوانند در حوض ته نشینی، ته نشین و حذف گردند. یا در واحد صاف سازی از آب جدا شوند.

ذرات لخته شده طی فرآیند لخته سازی به اندازه کافی سنگین شده و قابلیت ته نشین شدن بصورت ثقلی را کسب می کنند. آب لخته شده به طرف تانک ته نشینی اولیه جریان یافته و وارد مرحله ته نشینی می شود.

ته نشینی

ته نشینی واحدی عملیاتی است که در آن با استفاده از نیروی ثقل، مواد جامد معلق ( لخته ) جداسازی می شود. برای رسیدن به این هدف، آب لخته شده را تحت شرایط آرام و در حوضچه های بزرگی نگهداری می کنند که به آنها حوضچه ته نشینی یا زلال ساز گفته می شود.

یک ته نشینی موثر می تواند میزان کدورت را تا 99/9 درصد کاهش دهد. حوضچه های ته نشینی بایستی طوری طراحی شوند که شرایط مناسب از قبیل سرعت پایین و یکنواخت، زمان ماند مناسب، عدم ایجاد جریان کوتاه و عدم وجود تلاطم سطحی را به منظور ته نشینی موثر فراهم نمایند.

صاف سازی

صاف سازی فرآیندی است که طی آن مواد جامد معلق از مایع جدا می شود. در صاف سازی مایع از داخل یک محیط متخلخل عبور می کند تا مواد جامد معلق آن تا حد امکان جدا شود و هدف اصلی صاف سازی، جداسازی جامدات معلق است. این مواد شامل : لخته تشکیل شده در طی فرآیندهای انعقاد، لخته سازی و ته نشینی، میکروارگانیسم ها و رسوباتی نظیر کربنات کلسیم می باشد. صاف سازی یکی از واحدهای اصلی در تصفیه آب های سطحی به شمار می رود و در آب های زیرزمینی برای حذف لخته های ناشی از سبک سازی آب یا حذف آهن و منگنز کاربرد دارد. جنس مواد محیط متخلخل صافی معمولا از شن، آنتراسیت، گارنت، کربن فعال و … می باشد.



:: برچسب‌ها: تصفیه آب آشامیدنی , تصفیه آب , تصفیه آب رودخانه , مراحل تصفیه آب آشامیدنی ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تصفیه فاضلاب رب گوجه فرنگی
یک شنبه 24 اسفند 1399 ساعت 10:2 | بازدید : 2 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )

تصفیه فاضلاب کارخانه رب گوجه فرنگی

کارخانه رب گوجه فرنگی و صنایع شبیه آن مانند کنسرو میوه و مواد غذایی دیگر بصورت فصلی کار می کنند و این نکته در ضروری بودن تصفیه فاضلاب کارخانه رب گوجه فرنگی اثری ندارد.

مراحل آماده سازی آن بصورت زیر است:

  1. حذف خاک، حشرات و مواد شیمیایی از روی محصول
  2. براساس کیفیت محصول آن را درجه بندی می کنند
  3. قسمت هایی که لک و یا خراب است را از محصول جدا می کنند.
  4. با مواد قلیایی شست و شو داده می شود.
  5. شست و شوی میوه برای جدا کردن پوست و مواد قلیایی
  6. کنسرو کردن و بسته بندی محصول

در حین این مراحل حجم بالایی از زائدات جامد گاهی اوقات تا 50 درصد تولید می شود. روش های دفع آنها بصورت زیر است:

  • انبار کردن
  • تولید الکل
  • خشک کردن و استفاده بعنوان خوراک دام
  • کمپوست کردن
  • سوزاندن
  • دفع به اقیانوس
  • تخلیه به جریان تصفیه خانه
  • و …

حجم مایعات تولیدی معادل با مقدار آب مصرفی منهای آب تلف شده در اثر تبخیر، نشت و آب موجود در محصول نهایی می باشد. جداسازی آب خنک کننده از فاضلاب باقیمانده به منظور کاهش اندازه تصفیه خانه سودمند است.

فرآیند تصفیه فاضلاب شامل تصحیح pH، انعقاد و ته نشینی، به همراه تصفیه بی هوازی و هوازی می باشد. حجم فاضلاب تولیدی این صنایع زیاد است البته با ارائه راهکارهایی می توان این حجم را کاهش داد.  تفکیک جریان های تولیدی مختلف در مرحله طراحی می تواند حجم فاضلاب را تا 50 درصد کاهش دهد.

در کارخانه تولید رب گوجه فرنگی، آب خنک کننده خروجی از تبخیرکننده ها و سستم تقطیر را می توان برای شستشوی اولیه قوطی ها به کار برد.استفاده از شلنگ با فشار کم و دبی بالا را می توان از چرخه حذف کرد و بجای آن از شلنگ های نازل دار با فشار بالا که دارای قطع کن در خروجی هستند استفاده کرد.

 



:: برچسب‌ها: تصفیه فاضلاب رب گوجه فرنگی , تصفیه فاضلاب صنایع رب , تصفیه فاضلاب کارخانه رب , تصفیه فاضلاب رب ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
کلرسنج
شنبه 23 اسفند 1399 ساعت 16:1 | بازدید : 7 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )

 

برای اندازه گیری سریع کلر باقیمانده و pH آب مورد نظر از دستگاه کلرسنج استفاده می شود و به روش مقایسه رنگی، میزان هر یک تعیین می گردد. در وسط این دستگاه، یک یا دو محفظه شفاف با درب پلاستیکی تعبیه شده است. در دو طرف این محفظه، دو ردیف تابلود با رنگ های مختلف که در روی هر رنگ، عددی قید شده است، موجود می باشد. یک طرف معمولا مخصوص سنجش کلر باقیمانده و طرف دیگر مخصوص سنجش pH آب می باشد.

کلرسنج ها برحسب نوع معرفی که در آنها به کار می رود دارای انواع مختلفی هستند که متداولترین آنها، کلرسنج های با معرف های DPD به شکل محلول یا قرص می باشد.

کلرسنج با معرف DPD

  1. محفظه کلرسنج را چند بار با آب مورد آزمایش شستشو دهید.
  2. محفظه کلرسنج را تا خط نشانه پر از آب نمایید.
  3. با توجه به تنوع کیت DPD در بازار طبق دستورالعمل کیت محلول یا قرص به محفظه کیت اضافه نموده، درپوش آن را گذاشته، سپس کیت را تکان داده تا قرص یا محلول DPD کاملا با آب مخلوط شود. برای سنجش کلر استفاده از معرف های خشک ( مثلا قرص ) توصیه می شود، چون محلول DPD ناپایدار است.
  4. رنگ ایجاد شده درون محفظه را با رنگ های استاندار کلر ( برحسب میلی گرم در لیتر ) مقایسه نموده، مقدار خوانده شده برابر غلظت کلر آزاد باقیمانده است.
  5. برای بدست آوردن کل کلر باقیمانده قرص یا محلول را به محفظه کیت که در مرحله 3 بدست آمده است، اضافه کرده و درپوش آن را گذاشته سپس آن را تکان دهید تا اینکه کاملا مخلوط شود.
  6. دو دقیقه صبر کنید. سپس رنگ تشکیل شده درون محفظه کیت را با رنگ های استاندار مقایسه نموده، مقدار عدد خوانده شده برابر غلظت کل کلر باقیمانده است.
  7. مقدار کلر ترکیبی از تفاضل کلر آزاد باقیمانده از کل باقیمانده بدست می آید.

کلر باقیمانده آزاد – کل کلر باقیمانده = کلر ترکیبی



:: برچسب‌ها: کلرسنج,کلرسنجی,کلرسنج DPD,DPD, ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تصفیه فاضلاب صنایع نشاسته
شنبه 23 اسفند 1399 ساعت 9:26 | بازدید : 7 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )

یکی از فراوان ترین نوترینت های کربوهیدراته طبیعی، متشکل از واحدهای متصل گلوکز، که به صورت انبوه در دانه ها، میوه ها، غده ها، ریشه ها و مغز ساقه گیاهان یافت می شود و کاربردهای فراوانی در صنعت داروسازی، صنایع غذایی و تغذیه، صنعت نساجی و غیره دارد. فاضلاب های به وجود آمده در طول فرآیند تولید، بسته به مواد خام مصرفی بعنوان منبع نشاسته، در کیفیت و حجم متغیر هستند. بعلت COD بالا تصفیه فاضلاب صنایع نشاسته یکی از ضروریات این صنعت است.

 

تولید پودر نشاسته نیازمند 30 تا 50 مترمکعب آب به ازای هر تن می باشد در حالیکه تولید خلال و برگه های سیب زمینی یک فرآیند خشک است.

تصفیه فاضلاب صنایع نشاسته

تصفیه فاضلاب صنایع نشاسته معمولا به وسیله روش های بیولوژیکی انجام می شود، که در آن یک مرحله تصفیه بی هوازی شامل لاگون سازی بی هوازی، به همراه برکه های اختیاری و برکه های تثبیت هوازی، پسابی با کیفیت قابل قبول تولید می کنند.

تصفیه بی هوازی با استفاده از صافی های با جریان رو به بالا و رو به پایین، UASB، راکتورهای با بستر سیال و غشا ثابت نیز انجام شده است. ظرفیت واحدهای UASB از 5 تا 15 کیلوگرم COD در مترمکعب، در دمای 30-35 درجه سانتی گراد، متغیر است. این فاضلاب ها دچار کمبود نیتروژن و فسفر هستند. بنابراین تکمیل نوترینت ها ضروری است.نشاسته یک ماده نسبتا نامحلول بوده که می تواند با نصب زلال سازهای اولیه از فاضلاب بازیابی شود.

تصفیه فاضلاب نشاسته به منظور کنترل آلودگی، تولید بیوگاز و استفاده از پساب تصفیه شده در آبیاری و کاربرد لجن به عنوان احیاکننده خاک قابل کاربرد است.



:: برچسب‌ها: تصفیه فاضلاب صنایع نشاسته,تصفیه فاضلاب نشاسته,تصفیه فاضلاب صنعتی ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
بهره برداری کلرزن مایع
پنج شنبه 21 اسفند 1399 ساعت 13:27 | بازدید : 4 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )
بهره برداری کلرزن مایع
  1. ابتدا محلول پرکلرین از پودر آن بصورت محلول تهیه می شود. این محلول ها را برحسب میزان مصرف برای حداقل کاربرد یک شیفت 8 ساعته و حداکثر مصرف 24 ساعت در نظر می گیرند.
  2. قسمت های برقی کلریناتور را بازدید می نمایند.
  3. بازدید پمپ تزریق و تنظیم میزان تزریق بعد از راه اندازی
  4. تنظیم میزان تزریق و اطمینان از آن
  5. اطمینان از ورود پرکلرین به محل مصرف با اندازه گیری کلر باقیمانده
  6. کنترل کلر باقیمانده در سیستم تثبیت آن به میزان 2 میلی گرم در لیتر
  7. در مواقع از کار انداختن و تعمیرات حتما از قطع جریان برق ورودی به کلریناتور اطمینان داشته باشید.
  8. همواره فضای محل نصب کلریناتور از نظر نظافت مورد توجه باشد.
  9. اگر از هیپوکلریت کلسیم استفاده می نمایند بهتر است محلول در یک ظرف خاصی تهیه و بعد از ته نشینی آهک محلول زلال به محل مصرف هدایت گردد تا از گرفتگی منافذ قسمت مکش کلریناتور جلوگیری بعمل آید.
  10. در مواقع شستشوی قسمت مکش کلریناتور از اسیدکلریدریک 30 درصد استفاده شود.
  11. شیرآلات مربوطه حداقل ماهی یک بار بررسی و کنترل شود.


:: برچسب‌ها: بهره برداری کلرزن,کلرزن مایع,کلرزن,قیمت کلرزن,فروش کلرزن ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
فشار مناسب سیستم آب شیرین کن
چهار شنبه 20 اسفند 1399 ساعت 11:34 | بازدید : 4 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )

فشار مناسب سیستم آب شیرین کن

طبق تعریف، اسمز معکوس باید بر فشار اسمزی محلول غلبه نماید. از آنجا که فشار اسمزی محلول با میزان شوری آن تناسب مستقیم دارد، بنابراین شوری منبع تغذیه، به عنوان فاکتور اولیه در تعیین فشار کارکرد سیستم RO به کار می رود.

شدت جریان آب از میان غشا به مقدار فشار اضافه بر فشار اسمزی در آب ورودی بستگی دارد. بنابراین، اگر سیستم RO در فشاری بهره برداری شود که فقط کمی بیشتر از فشار اسمزی باشد، میزان آب تولید شده کم است. چون خصوصیات نمک عبوری به فشار بستگی ندارد و در حد ثابتی باقی می ماند، کیفیت آب نفوذ کرده از غشا، پایین است. در صورت افزایش میزان فشار، میزان جریان تولیدی و نیز کیفیت آن، افزایش می یابد.

مکانیسم های حذف غشاء های NF (نانو فیلتراسیون) و RO (اسمز معکوس) مشابه اند و اغلب این دو غشاء در گروه غشاءهای اسمز معکوس طبقه بندی می شوند. اما نام های گوناگونی برای غشاء NF وجود دارد از جمله غشاء های Loose RO، غشاء های نرم سازی، غشاءهای RO کم فشار، کاربردهای اصلی غشاء های گروه اسمز معکوس نمک زدایی آب های لب شور، آب های اقیانوس ها، نرم سازی، حذف مواد آلی طبیعی(NOM) و حذف آلاینده های خاص می باشد.

غشاء های با اندازه منافذ غشاء کمتر از 1nm می توانند بیش از 90 درصد بیشتر مولکول های NOMs را حذف نماید. فرآیندهای غشایی NOMs را از طریق فیلتراسیون و جذب می توانند حذف نمابند. کارایی حذف NOMs به منافذ غشاء بستگی دارد. فرآیندهای غشایی با فشار زیاد (NF , RO)  با داشتن منافذ نسبتا کوچکتر امکان حذف قابل ملاحظه ای از NOMs را فراهم می سازند. معمولا حذف NOMs توسط توسط NF M و  RO حدود 50 تا 99 درصد گزارش شده است. غشاء ها بویژه آنهایی که MWCO آنها در محدوده ی 500-100 دالتون است در حذف NOMs بسیار موثر می باشند. اکر چه NF و RO مواد آلی طبیعی را حذف می نمایند. اما چون سیستم NF، فلاکس بیشتری تولید می نماید لذا اقتصادی تر از RO است. مطالعات متعددی کارایی غشای نانوفیلتراسیون و اسمز معکوس در حذف مواد آلی طبیعی را مورد مطالعه قرار دادند.

از جمله حذف بیش از 80 درصد (84 الی 98 درصد) NOMs با غشای NF، مارپیچی پلی آمیدی فیلم نازک با MWCO  معادل 300 دالتون توسط Siddiqui، حذف 98 درصد و 96 درصد NOMs به ترتیب با استفاده از غشای RO با MWCO=100 Da و NF با MWCO معادل 400 دالتون توسط تیلور و همکاران، حذف حدود 80 درصد NOM از آب زیرزمینی با استفاده از دو غشاء پلی آمید RO و  یک غشای پلی آمیدی NF که MWCO هر سه آنها 200 دالتون بود توسط گونا و همکاران، حذف بیش از 95 درصد NOM با غشاء NF پلی آمیدی مدل ESNA با MWCO برابر 200 دالتون توسط Yoon و همکاران، حذف 93.5 درصدی(بر حسب TOC) اسید هیومیک توسط غشاء NF را می توان نام برد.



:: برچسب‌ها: فشار مناسب سیستم آب شیرین کن,فشار آب شیرین کن,آب شیرین کن,دستگاه RO, ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
انواع گرفتگی آب شیرین کن
سه شنبه 19 اسفند 1399 ساعت 10:44 | بازدید : 9 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )

 انواع گرفتگی آب شیرین کن

 

  1. گرفتگی و رسوب کلوئیدی دستگاه آب شیرین کن

    عمده ترین مشکل آب تغذیه کننده ناشی از حضور جامدات معلق است. این جامدات براساس اندازه و قابلیت ته نشین شدن آن ها، به دو دسته جامدات کلوییدی و غیرکلوییدی، دسته بندی می شوند. جامدات کلوییدی قطری کوچک تر از 1 میکرون دارند و طی عملیات ته نشینی قابل حذف نمی باشند.
    اگر چنانچه اجزای کلوییدی دارای بار سطحی خنثی باشند، با افزودن یک ماده شیمیایی منعقدکننده، حذف آن ها تسهیل می شود. ماده منعقدکننده موجب می شود تا اجزای کلوییدی به هم چسبیده و در اثر عملیات ته نشینی و فیلتراسیون حذف شوند.
    جامدات غیر کلوییدی معمولا در طی فرآیندهای معمول ته نشینی و فیلتراسیون حذف می شوند.
    میزان تمایل یک منبع تغذیه کننده به رسوب گذاری و گرفتگی در آن، شاخص تراکم لجن SDI نامیده می شود. مقادیر SDI بیشتر از 3 میکرون نشان دهنده این است که آب به عملیات پیش تصفیه اضافی نیاز دارد.

  2. گرفتگی بیولوژیکی دستگاه آب شیرین کن

    یکی از مهم ترین و مشکل ترین مسائل بهره برداری که باید در سیستم های RO پیش بینی شوند، رشد میکروب ها در سطح غشاست. رسوب ناشی از حضور و رشد این میکروب ها به گرفتگی بیولوژیکی منسوب است.
    تمامی واحدهای تصفیه آب صنعتی و طبیعی دارای دامنه گسترده ای از میکروب ها شامل باکتریا، پروتوزوا ( تک یاختگان ) و جلبک ها می باشند. این ارگانیسم ها به طور قابل توجهی به صورت مواد میکروبی تجمع یافته و در لجن و گل و لای موجود در سطح غشا رشد و نمو می کنند که موجب محدود کردن جریان در غشا گردد. هنگام که تجمع مواد میکروبی در سطح و رسوب گذاری در غشا، ممکن ایت خارج کردن آن ها بسیار مشکل و یا ناممکن گردد.
    کلرزنی موثرترین روش کنترل گرفتگی بیولوژیکی است. در بسیاری از سیستم ها، به منظور کنترل رسوب گذاری، میزان باقیمانده کلر در آب تغذیه کننده در حد 1 میلی گرم در لیتر نگاه داشته می شود. گاهی اوقات افزایش تا حد 10 میلی گرم در لیتر ضروری است.
    غشاهای استات سلولزی CA قادرند در برابر مقادیر تقریبا بالای کلر، برای مدت کوتاهی مقاومت نمایند. ولی غشاهای پلی آمید PA مقادیر محسوس کلر را نمی تواند تحمل نمایند. در صورت استفاده از روش کلرزنی در سیستم های RO مجهز به غشا PA، کلرزنی صورت گیرد، به کارگیری فرآیند کلرزدایی ( کاهش کلر ) ضروری است.

  3. رسوب گذاری دستگاه آب شیرین کن

    از آنجا که غشای RO مانع از عبور نمک ها می شود، غلظت نمک در طرفی از غشا، که منبع تغذیه قرار دارد، افزایش می یابد. این امر موجب افزایش و در نتیجه رسوب بعضی از نمک ها از حد قابلیت انحلال آن ها می شود. رسوب گذاری غشا زمانی اتفاق می افتد که مقادیری از نمک های موجود در آب تغذیه کننده، در سطح غشا رسوب نماید.
    هرنمک دارای مشخصات منحصر به فردی است که قابلیت تشکیل رسوب آن را تعیین می نماید، اما نمک های با قابلیت انحلال کم، نسبت به رسوب گذاری در RO میل شدیدی دارند.
    معمول ترین انواع رسوبات، آنهایی هستند که با کربنات کلسیم، سولفات کلسیم، سیلیکا، سولفات استرانسیم و سولفات باریم شکل گرفته اند.
    اگر مقادیر نمک ها از حد مجاز قابلیت انحلال تجاوز نماید، انجام مراحل پیش تصفیه ضروری است. در اغلب موارد به منظور کاهش میزان غلظت نمک ها، کاهش نسبت بازیافت ضروری است.
    سایر روش های کنترل رسوب، شامل استفاده از بازدارنده های شیمیایی رسوب، عامل کمپلکس تنظیم کننده pH و نرم کردن آب برای کاهش یون های کلسیم و منیزیم است.

  4. گرفتگی اکسیدی دستگاه آب شیرین کن

    ترکیبات آهن، منگنز و سولفور، اکسید شده و در صورت حضور اکسیژن در pHهای بالا به صورت غیرمحلول و به شکل ماده ای ژلاتینی درمی آیند که در غشا رسوب می نمایند. در بعضی موارد این مواد عملا اکسیدشده و بدین ترتیب می توان آن ها را جدا کرد یا این اکسیداسیون را می توان با کنترل pH و حذف اکسیژن متوقف کرد.



:: برچسب‌ها: انواع گرفتگی آب شیرین کن,آب شیرین کن,رفع گرفتگی آب شیرین کن,دلایل گرفتگی آب شیرین کن ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تصفیه خانه فاضلاب صنعتی
دو شنبه 18 اسفند 1399 ساعت 10:10 | بازدید : 7 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )

 

 تصفیه خانه فاضلاب صنعتی

 

در تصفیه خانه فاضلاب صنعتی چیدمان مراحل تصفیه به صورتی مشابه ولی نه الزاما همانند با واحدهای تصفیه خانه های فاضلاب شهری می باشد. بایستی بخاطر داشت که واحدهای فرآیندی موجود در تصفیه فاضلاب شهری همگی ممکن است در زنجیره تصفیه فاضلاب صنعتی نیز موجود باشند یا اینکه ممکن است بسیاری از آنها وجود نداشته باشد. فاضلاب شهری تقریبا از محلی به محل دیگر ویژگی های نسبتا یکسانی دارند.

جمع آوری و تصفیه مقدماتی فاضلاب

در تصفیه خانه های فاضلاب صنعتی مشابه فاضلاب های شهری، فرآیند تصفیه با چاهک فاضلابی آغاز می گردد که پمپ های ورودی در آن قرار دارد.

متعادل سازی فاضلاب

برخلاف بسیاری از تصفیه خانه های فاضلاب شهری، تاسیسات تصفیه فاضلاب کارخانجات صنعتی دارای حوض های متعادل سازی فراوانی در چیدمان تصفیه خود می باشند. هدف از این حوض ها، تولید جریان ها، یا ترکیباتی متناسب با مقادیر متوسط به کار رفته جهت تصفیه مناسب است. علاوه بر این و با به خاطر سپردن این نکته که کارخانه ها به صورت شیفتی راه اندازی می گردند، و اگر کارخانه خاصی در شیفت های کمتر از 3 تا 8 ساعت یا دو تا شیفت 12 ساعت راه اندازی گردد، تانک متعادل ساز می تواند نقش مخزن را ایفا نماید. به طوری که با ذخیره فاضلاب حتی در شرایطی که کارخانه عملیات خود را متوقف سازد و تخلیه فاضلاب به صورت روزانه صورت نپذیرد، فاضلاب بتواند به طور دائم و پیوسته عرضه گردد.

مخازن متعادل ساز همچنین برای ذخیره و خنک سازی فاضلاب با دمای بالا قبل از تصفیه آن به کار گرفته می شود. حضور فاضلاب های با درجه حرارت 50 درجه، پدیده ای شایع در کارخانجات فرآوری غذا و کنسروسازی می باشد. به طور کلی، احتمال ایجاد فاضلاب هایی با دمای بالا نسبت به فاضلاب هایی با دماهای پایین تر از دمای محیط، به دفعات بیشتری رخ می دهد. کارخانجات صنعتی، اغلب فاضلاب هایی با ویژگی های دمایی مختلف را تولید می کنند.

جداسازی روغن و چربی و ذرات معلق

مقادیر بالای ذرات معلق و روغن و چربی، که در فاضلاب برخی صنایع یافت می شود، بارهای بالایی از مواد معلق و آلی را به راکتورهای بیولوژیکی پایین دست وارد می سازد. این مسئله به اکسیژن خواهی بالاتری منتهی می گردد. واحدهای شناورسازی همراه با هوای فشرده ممکن است برای حذف آلاینده هایی نظیر روغن و چربی و ذرات معلق به کار گرفته شوند. تحقق بهبود در کیفیت فاضلاب از طریق DAF اغلب مستلزم استفاده از مواد منعقدکننده می باشد. در میان مواد منعقدکننده به کار رفته، نمک های آلومینیوم ( آلوم ) و آهن ( سولفات و کلرید ترکیبات آهن ) رایج می باشند. این امر معمولا بعلت هزینه نسبتا پایین و در دسترس بودن این مواد شیمیایی است.

استفاده از مواد منعقدکننده در تصفیه فاضلاب از جمله برای کمک به شناورسازی با هوا مسائلی را نیز در پی دارد. لجن هیدروکسید فلزی تولید شده باید در محل دفن زباله ها تخلیه گردد که این امر خود، هزینه کلی تصفیه فاضلاب را افزایش می دهد.

سایر وحدهای فرآیندی که ممکن است برای حذف ذرات معلق به ویژه انواع درشت تر و یا غلیظ تر به کار گرفته شوند شامل ته نشینی اولیه و آشغالگیر ریز می باشند. همانند شناورسازها با هوای فشرده، حوض های ته نشینی اولیه در تصفیه فاضلاب صنعتی اغلب همراه با منعقدسازی و لخته سازی در پی افزودن مواد پلیمری عمل می کنند. رسوب هیدروکسید تشکیل شده از واکنش منعقدکننده با مواد قلیایی به صورت ذرات قابل ته نشینی بزرگتر در حوض های لخته سازی مکانیکی، تجمع می یابند و سپس جداسازی مایعات از جامدات در حوض های ته نشینی صورت می پذیرد.

آشغال گیرها در مکان هایی که محدودیت کمبود فضا وجود دارد جایگزین مناسبی برای حوض های ته نشینی است. صرفنظر از کاهش بارز بار ورودی جامدات به فرآیندهای بیولوژیکی به واسطه حوض های ته نشینی و آشغالگیرهای ریز، این تجهیزات می توانند به عملکرد فرآیندهای پاین دست جریان در خصوص تنظیم pH کمک کنند. فاضلاب صنایع کمپوست سازی آناناس یک نمونه می باشد. در جریان آماده سازی میوه ها پیش از کمپوست سازی، حذف بخش های زائد و شستشوی میوه ها، منجر به جداسازی و انتقال بخشی از میوه ها به فاضلاب می گردد. از آنجاییکه میوه مربوطه دارای شرایط اسیدی است، تکه های تشکیل دهنده ذرات ریز، اسیدی می باشد و در صورتی که تنظیم pH انجام نگیرد، مقادیر عظیمی از قلیاییت موجود در فاضلاب را مصرف می کند. این ذرات ریز می توانند باسانی از طریق آشغالگیرهای ریز جدا شوند و جداسازی آنها خود به تنظیم pH و جلوگیری از کاهش قلیاییت موجود در فاضلاب کمک خواهد نمود.

تنظیم pH تصفیه خانه فاضلاب صنعتی

برخلاف فاضلاب خانگی یا شهری، که محدوده pH در محدوده 6 تا 7/5 می باشد، فاضلاب های صنعتی دارای pH هایی هستند که در محدوده بسیار وسیعتری، از بسیار اسیدی تا بسیار قلیایی، متغیرند. از طرفی این نکته نیز باید مدنظر قرار گیرد که یک صنعت ممکن است جریان های مختلفی از فاضلاب تولید کند که از آن بین مواردی وجود دارند که اسیدی بوده و مابقی ممکن است قلیایی باشند.

بنابراین به منظور کاهش مواد افزودنی شیمیایی برای تنظیم pH بهتر است حوضچه متعادل سازی با حجم کافی پیش از واحدهای خنثی سازی قرار گیرد تا pH جریان های مختلف پساب با اختلاط با یکدیگر تا حدی متعادل و ثابت گردد. این امر به ویژه زمانی حائز اهمیت است که جریان های اسیدی و قلیایی به طور همزمان تولید نمی گردد.

مقادیر مناسب مواد شیمیایی افزودنی برای متعادل سازی و یا ترکیب جریان های فاضلاب پیش از تنظیم pH نباید بیش از اندازه برآورد گردد. معمولا بعلت اندازه نسبتا کوچک بسیاری از تاسیسات تصفیه فاضلاب صنعتی، بجای آهک از هیدروکسید سدیم بعنوان ماده قلیایی مصرفی برای تنظیم pH فاضلاب های اسیدی استفاده می شود. محلول هیدروکسید سدیم قبل از تزریق به مخزن تنظیم pH باید آماده گردد. در مواقعی که مصرف مواد شیمیایی به اندازه کافی در تاسیسات تصفیه زیاد است، از آهک به شکل دوغاب می توان استفاده نمود.

در مواردی که فاضلاب های قلیایی باید از لحاظ pH تعدیل شوند، ماده شیمیایی متداول اسید سولفوریک است. دلیل این انتخاب نیز هزینه آن می باشد. اگر فرآیندهای پایین دست جریان شامل یک فرآیند بی هوازی باشد و مقادیر نسبتا زیادی برای تنظیم pH مورد نیاز باشد، از اسید هیدروکلریدریک به جای اسیدسولفوریک استفاده می شود. زیرا سولفات ها ممکن است در فرآیند بی هوازی به سولفید هیدروژن که دارای بوی بد بوده و خاصیت خورندگی ایجاد می کند، احیا شده و از سیستم به صورت گاز خارج شوند.

افزودن مواد مغذی به عنوان مکمل

در تصفیه فاضلاب شهری، حذف مواد مغذی، یک ضرورت معمول تلقی می گردد اما در تصفیه فاضلاب صنعتی، لزوما چنین نیست. هرچند فاضلاب هایی وجود دارد ( مانند فاضلاب کشتارگاه ها که حاوی خون می باشند ) که نیازمند حذف مواد مغذی می باشند. اما در بیشتر موارد، این فاضلاب ها مستلزم افزودن مواد مغذی می باشند تا رشد میکروبی را تقویت نمایند. مواد شیمیایی متداول به کار رفته برای مکمل سازی اوره و اسید فسفریک می باشند.

در حالی که تنها افزودن مکمل های نیتروژن و فسفر اغلب کافی به نظر می رسد، مواردی وجود دارد که تامین این مواد مغذی اصلی به تنهایی کافی نمی باشد. در این حالت اضافه کردن مواد مغذی جزیی ضرورت می یابد. اگر چه چنین شرایطی به ندرت در رابطه با فاضلاب های کشاورزی یا کشت و صنعت رخ می دهد، اما گاهی در پی فعالیت های تولیدی کارخانه صنعتی که از مواد خام طبیعی استفاده نمی کنند و یا مواد اولیه آن از نوع فرآوری شده هستند بروز می کند.

مواد مغذی جزیی شامل منیزیم، پتاسیم، کلسیم، آهن، منگنز، مس و کبالت می باشند.



:: برچسب‌ها: تصفیه خانه فاضلاب صنعتی,تصفیه فاضلاب صنعتی,فاضلاب صنعتی,فاضلاب بهداشتی, ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
حذف نمک آب
یک شنبه 17 اسفند 1399 ساعت 10:27 | بازدید : 5 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )

 

حذف نمک آب

 

وجود غلظت بالای نمک های معدنی در آب باعث ایجاد شوری می شود. همچنین، نمک های معدنی خاص می توانند مشکلات زیادی از نظر کیفیت آب، جنبه ی گوارایی و مصارف صنعتی ایجاد نماید. اثر مواد معدنی می تواند روی سمیت، بهره برداری فرآیند و کیفیت محصول در فرآیندهای صنعتی باشد. حذف کل جامدات محلول از آب، نمک زدایی یا حذف نمک آب نامیده می شود. شوری آب خام بسته به منبع آب متغییر است. میزان شوری برحسب mg/l کل جامدات محلول TDS، یون کلراید یا نمک معمولی Nacl بیان می شود.

حذف نمک ( معدنی زدایی ) آب به وسیله فرآیندهای مختلفی قابل انجام است. برخی از این فرآیندها :

هستند. تبادل یون و فرآیندهای غشایی به طور معمول در تصفیه آب استفاده می شود.

تبادل یون برای حذف نمک آب

تبادل یون یک واحد فرآیندی مورد استفاده برای حذف انتخابی یون های نامطلوب و انواع کاتیون ها و کاتیون ها است.تبادل یون برای حذف مواد معدنی آب نیز استفاده می شود. در هر دو حالت بستر تبادل یون متشکل از یک فاز جامد و یک یون متحرک چسبیده به گروه عامل ثابت است. یون های متحرک موجود در رزین با یون های موجود در آب مبادله می شوند. رزین اشباع شده احیا شده و دوباره استفاده می شود. سیستم تبادل یون می تواند به صورت مداوم یا غیرمداوم بهره برداری می شود. در فرآیندهای غیرمداوم، رزین تا تکمیل واکنش با آب مخلوط می شود. رزین اشباع شده، ته نشین، تخلیه و احیا می گردد. در سیستم مداوم، آب از میان یک ستون پر شده با رزین های مورد نظر عبور داده می شود.

رزین های تبادل یون کاتیونی یا آنیونی هستند. رزین های کاتیونی یون های مثبت و رزین های آنیونی یون های منفی را مبادله می کنند. رزین های کاتیونی سدیمی کاتیون های دوظرفیتی مولد سختی را حذف نموده و آن ها را با یون های سدیم موجود روی بستر جایگزین می کنند. بستر با محلول کلرید سدیم احیا می شود. در رزین های کاتیونی هیدروژنی، یون های هیدروژن با یون های مختلف موجود در آب ( کلسیم، منیزیم، سدیم و پتاسیم و غیره ) جابجا می شوند. مبدل های کاتیونی هیدروژنی با اسید معدنی احیا می شوند. پرکاربردترین و ارزانترین ماده ی مورد استفاده برای احیای این رزین ها اسیدسولفوریک است.

کاربرد رزین کاتیونی سدیمی

  • سختی گیری
  • احیا

سیستم های تبادل یون اغلب به صورت ستون های حاوی بستر آکنده ی دانه ای طراحی می شوند. آب تحت فشار روی بستر چکانده می شود. وقتی همه ی ظرفیت تبادل رزین تمام شد، ستون ابتدا به منظور حذف جامدات به دام افتاده پس شویی می شود و سپس بستر احیا می شود. عملکرد رزین های کاتیونی و آنیونی ساختگی بهتر از زئولیت های طبیعی است. برای معدن زدایی آب ممکن است رزین های کاتیونی و آنیونی به صورت ستون های جداگانه ای سری نصب شوند و یا هر دو نوع رزین با هم مخلوط و در یک راکتور قرار داده شوند.

تجهیزات و بهره برداری تبادل یونی

تجهیزات مورد نیاز برای یک سیستم تبادل یون مورد استفاده برای معدنی زدایی آب شامل سیستم های پیش تصفیه، بستر تبادل یون، رزین ها، پمپ های تزریق، پمپ و مخازن ذخیره محلول احیا، سیستم پس شویی، و یک سیستم آب کشی است. روش های بهره برداری سیستم های تبادل یون به نوع آن بستگی داشته و توسط سازندگان آموزش داده می شود. به طور کلی، مراحل بهره برداری فرآیند تبادل یون معدنی زدایی متشکل از چهار مرحله حذف یون ها، پس شویی، احیا و آب کشی کند و تند بوده که به صورت متوالی بهره برداری می شود.

پارامترهای معمول طراحی شامل متوسط میزان جریان طراحی، کل جامدات محلول آب خام، کل جامدات محلول مورد نیاز در آب نهایی، میزان حذف مواد معدنی مورد نیاز، ظرفیت تبادل یون رزین ها و میزان بارگذاری هیدرولیکی بستر است.

فرآیندهای غشایی برای حذف نمک آب

فرآیندهای غشایی فرآیندهایی هستند که در آن ها از یک غشا برای نفوذ آب با کیفیت بالا و فیلتر جامدات محلول و معلق استفاده می شود. این فرآیندها براساس نیروی عامل به دو گروه تقسیم می شوند:

  1. فرآیندهایی که نیروی عامل آن ها فشار بوده شامل اسمزمعکوس، نانوفیلتراسیون، اولترافیلتراسیون و میکروفیلتراسیون هستند
  2. فرآیندهایی که نیروی عامل آن ها جریان الکتریسیته است مثل الکترودیالیز و الکترودیالیز معکوس

در صنعت آب از فرآیندهای غشایی برای معدن زدایی و حذف جامدات محلول و معلق استفاده می شود. این فرآیندهای غشایی برمبنای اسمزمعکوس توسعه داده شدند. اسمز، عبور طبیعی آب از میان یک غشا نیمه تراوا از محلول رقیق به غلیظ بوده تا جایی که غلظت محلول در دو طرف غشا برابر شود. فشار اسمزی، نیروی محرک پدیده اسمز است. در اسمز معکوس یک فشار خارجی بیشتر از فشار اسمزی به محلول وارد شده که باعث حرکت آب در خلاف جهت طبیعی در غشا می گردد. لذا آبی بدون مواد معدنی با کیفیت بالا تولید می شود. فرآیند اسمز معکوس RO برای معدنی زدایی آب های صنعتی یا نمک زدایی آب دریا در سیستم تامین آب آشامیدنی استفاده می شوند.

نافیلتراسیون، اولترافیلتراسیون و میکروفیلتراسیون دیگر فرآیندهای غشایی بوده که معمولا برای معدنی زدایی استفاده نمی شوند اما برای حذف ذرات، رنگ و سایر آلایده های آلی و غیرآلی به کار می روند. گستره ی حذف ذرات در این فرآیندها کاملا متفاوت از فرآیند اسمزمعکوس است. در حال حاضر غشاهای استات سلولزی و پلی آمیدی ( نایلون ) بیشترین کاربرد را در سیستم های اسمز معکوس دارند.

طراحی یک سیستم غشایی برای حذف مواد معدنی از آب مستلزم لحاظ کردن متغیرهایی مثل ظرفیت واحد، شوری آب خام، پیش تصفیه ی مورد نیاز، میزان تولید آب، میزان ریجیکت، فشار کاری، دمای آب ورودی و روش دفع شوراب است. روش طراحی یک سیستم غشایی با هدف حذف مواد معدنی از آب شامل مراحل زیر است:

  1. تعیین کیفیت آب خام و انتخاب فرآیند پیش تصفیه
  2. انتخاب نوع سیستم اسمز معکوس با مشورت سازندگان این سیستم ها
  3. انتخاب پارامترهای طراحی
  4. محاسبه ی اندازه ی سیستم
  5. تعیین انرژی مورد نیاز
  6. انتخاب سیستم دفع شوراب
  7. برآورد هزینه ی سیستم شامل هزینه ساخت و بهره برداری

 



:: برچسب‌ها: حذف نمک آب,نمک زدایی,آب شیرین کن,تبادل یونی ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
حذف آهن و منگنز آب
شنبه 16 اسفند 1399 ساعت 13:13 | بازدید : 8 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )

حذف آهن و منگنز آب

آهن و منگنز در زمین خیلی فراوان هستند و بیشتر در آب های زیر زمینی یافت می شوند. آهن دو ظرفیتی و منگنز دو ظرفیتی به چند دلیل باعث شکایت مصرف کنندگان می شوند. آبی که بیش از 0/3 میلیگرم در لیتر آهن داشته باشد بر روی اکثر اجسام ایجاد لکه زرد متمایل به قرمز قهوه ای می نماید. آب های حاوی 1 میلیگرم آهن یا بیشتر در لیتر ظاهر ناخوشایند فلزی یا مزه دارویی داشته و کدر می شوند. آهن بر روی سطح داخلی لوله ها، توری ها و شیرهای چاه، ته نشین می گردد.

منگنز به مقدار 0/1 میلیگرم در لیتر ایجاد لکه سیاه رنگ کرده و سایر مسائل و مشکلات آهن در آب را بوجود می آورد. آبی که آهن و منگنز دارد لکه های رنگی از قهوه ای پر رنگ تا سیاه ایجاد می نماید.

باکتری آهن

باکتری آهن در آب رودخانه، چاه، دریاچه ها، آب های زیرزمینی دیده می شود و ممکن است بصورت تنها و یا در اجتماع با سایر میکروارگانیسم ها زندگی نمایند. معمولا آبی که باکتری آهن داشته باشد کمی کدر بوده و رنگ آن قرمز و بوی نامطبوعی دارد. و اگر مقدار آهن زیادتر از حد معمول باشد رنگ آب قرمز آجری و بوی آن زننده تر خواهد بود. علاوه بر رنگ و بو، باکتری های آهن با تجمع خود در مجاری آبرسانی گاهی باعث گرفتگی لوله ها شده و این گرفتگی ها در شیر، پمپ ها و بعضی ادوات آبرسانی نیز دیده شده است. و این رسوبات حاصل از تجمع باکتری های آهن گاهی بصورت لایه های سخت و چسبنده و گاهی بصورت لایه های خمیری بجدار کانال و لوله های آبرسانی می چسبند.

فرق عمده باکتری آهن با سایر باکتری ها در این است که باکتری های آهن مقادیر عظیمی آهن در خود ذخیره کرده و در محل زندگی خود این آهن بصورت رسوب ته نشین می شود. و باعث کدورت و رنگی شدن آب می شوند

باکتری آهن اغلب در حرارت های پایین قادر به ادامه حیات بوده و pH مناسب برای زندگی باکتری آهن بین 5/5 تا 8/5 است و بیشتر در نقاط تاریک و دور از نور زندگی می کنند.

برای حل مشکل فوق، غلظت آهن و منگنز در آب باید به ترتیب کمتر از 0/3 و 0/05 میلیگرم در لیتر برسد. اگرچه چندین روش برای جدا کردن آهن و منگنز آب وجود دارد ولی هوادهی و سپس صاف کردن روش متداول جداسازی آنها از آب است. هوادهی اکسیژن لازم برای تبدیل آهن و منگنز دو ظرفیتی به آهن و منگنز سه ظرفیتی نامحلول را فراهم می نماید.

بعد از هوا دادن مدتی آب را بحال خود می گذارند تا اکسیداسیون کامل انجام گیرد و سپس آب را از صافی عبور می دهند ( معمولا صافی های فشاری ) تا رسوبات آهن و منگنز از آب خارج شوند.

روش های کاهش آهن را در موارد زیر می توان خلاصه کرد:

  • اصلاح PH که در تسریع اکسیداسیون موثر است.
  • استفاده از عوامل موثر اکسیداسیون مثل هیپوکلریت و ازن و یا اکسیژن محلول
  • کواگولاسیون و فلوکولاسیون
  • ته نشینی ساده
  • صاف کردن

اگر میزان آهن کمتر از 15 تا 20 میلی گرم در لیتر باشد قبل از کواگولاسیون به ته نشینی احتیاجی نیست. در غیر این صورت قبل از کواگولاسیون حتما ته نشینی مقدماتی را باید انجام داد.

املاح منگنز خیلی پایدار هستند و اگر در آبی مواد آلی موجود باشد عمل حذف منگنز با اشکال مواجه خواهد گردید. بهترین pH برای اکسیداسیون ترکیبات منگنز 9 تا 10.3 گفته شده است.

کلر و ترکیبات کلردار بهترین عوامل اکسیداسیون منگنز شناخته شده اند و حتی اگر این فلز بصورت ترکیبات آلی باشد کلر و ترکیبات آن قادر به اکسیداسیون آنها است اگر PH محیط بین 6.8 تا 8.4 باشد در حضور 0.5 میلی گرم در لیتر در مدت 1 تا 2 ساعت اکسیداسیون کامل منگنز انجام خواهد شد.

ترکیبات آهن دار نیز توسط کلر میتوانند اکسیده شوند ولی جداسازی آنها بدون کواگولاسیون – فلوکولاسیون و ته نشینی و احیانا صرف کردن امکان پذیر نیست.



:: برچسب‌ها: حذف آهن و منگنز آب,راههای حذف آهن و منگنز,راههای حذف آهن,راههای حذف منگنز, ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
کلرزدایی
چهار شنبه 13 اسفند 1399 ساعت 16:48 | بازدید : 77 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )

 

کلرزدایی

 

استفاده از سیستم های کلرزدایی از اواخر دهه ی 1970 افزایش یافت که علت آن مربوط به افزایش نگرانی ها در ارتباط با اثرات سمی بالقوه ی باقیمانده های کلر آزاد و ترکیبی بر روی ماهی ها و سایر موجودات آبزی بود. غلظت کلر باقیمانده در پساب کم تر از 0/05mg/l و بسته به طبقه بندی جریان آب پذیرنده حتی کمتر هم باشد.

رآیند کلرزدایی ممکن است از طریق افزودن ترکیبات شیمیایی که باعث احیاء باقیمانده ی کلر به یون های کلرید می شوند انجام گرفته یا این که از واکنش های کربن فعال، هوادهی، وتلندها یا برکه ها برای این منظور استفاده شود. دی اکسید گوگرد و بی سولفیت سدیم رایج ترین ترکیبات شیمیایی هستند که به منظور کلرزدایی مورد استفاده قرار می گیرند.

 

دی اکسید گوگرد گاز مایعی است که غیرقابل اشتعال، غیر خورنده و بی رنگ بوده و در ظروف فولادی نگهداری می شود. مشابه گاز کلر، دی اکسید گوگرد نیز می تواند به صورت گازی یا محلول تزریق شود که فرآیندهای تغذیه ی محلول تقریبا کاربرد جهانی دارد. ملاحظات ایمنی مربوط به ذخیره سازی گاز دی اکسید گوگرد مشابه گاز کلر است.

ترکیبات احیاکننده ی گوگردی که به شکل نمک یا محلول وجود دارند نیز جهت کلرزدایی مورد استفاده قرار گرفته اند. بخصوص در جاهایی که از هیپوکلریت برای گندزدایی استفاده شده باشد. این ترکیبات شیمیایی بجز بی سولفیت سدیم شامل سولفیت سدیم، تیوسولفات سدیم و متا بی سولفیت سدیم نیز می شود. از بین این ترکیبات از بی سولفیت سدیم به طور گسترده ای جهت کلرزدایی از فاضلاب استفاده می شود.

سایر ترکیبات کلرزدایی که توسط تصفیه خانه های عمومی فاضلاب مورد استفاده قرار گرفته اند شامل تیوسولفات کلسیم و سدیم و اسید آسکوربیک می شود.

این عوامل کلرزدا باعث هیچگونه کاهش یا کاهش قابل اندازه گیری کمی در سطوح اکسیژن نمی شوند حتی وقتی که بیش از حد مورد نیاز برای کلر مورد استفاده قرار بگیرند. در نتیجه، احتمالا از این ترکیبات وقتی استفاده می شود که سطوح اکسیژن محلول در آب های پذیرنده در حد نگران کننده است. به علاوه این که تیوسولفات ها و اسید آسکوربیک جز ترکیبات شیمیایی سمی یا خطرناک محسوب نمی شوند. مزیت دیگر این ترکیبات در مقایسه با سایر عوامل کلرزدا شامل راحتی حمل و نقل، ذخیره سازی و مباحث مربوط به ایمنی آنها است.

از کربن فعال به شکل پودر یا گرانول نیز ممکن است بسته به شرایط مختص مکانی جهت کلرزدایی استفاده شود. نیازمندی های کربن و زمان های تماس معمولا با توجه به آزمایش پایلوت در محل تعیین می شوند و دوز کربن فعال پودری مورد نیاز در محدوده ی 30-40mg/l گزارش شده است.

استفاده از کربن فعال تنها به منظور کلرزدایی از لحاظ هزینه ای اثر بخش نیست ولی استفاده از کربن فعال گرانوله در تماس دهنده هایی که برای سایر نیازمندی های تصفیه ای نیز استفاده می شود ممکن است جهت کلرزدایی گزینه ی بهتری باشد.

ترکیبات شیمیایی کلرزدا عموما از نظر زمانی بسیار سریع ( طی چند ثانیه ) عمل می کند و به سرعت اختلاط بستگی دارد. حداقل زمان 30 ثانیه برای اختلاط و زمان تماس در جریان حداکثر ساعتی طراحی ذکر شده است.



:: برچسب‌ها: کلرزدایی,کلرزن,کلرزنی,کلر باقیمانده,حذف کلر باقیمانده ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
بهره برداری دستگاه ازن ژنراتور
چهار شنبه 13 اسفند 1399 ساعت 16:27 | بازدید : 4 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )

راهبری و نگهداری ازن ژنراتور

 

سیستم ازن ژنراتور نسبتا پیچیده است بنابراین بایستی به صورت مداوم راهبری شود.

  • سیستم تامین گاز اکسیژن :
  • ژنراتور ازن : ژنراتورهای ازن و سیستم های تغلیظ کننده ی گاز اکسیژن، انرژی زیادی مصرف می کنند بنابراین بایستی انرژی مصرفی آنها با توجه به کارایی گندزدایی بهینه شود. از آنجا که بیشتر کارکنان تصفیه خانه های فاضلاب با تجهیزات تولید ازن ژنراتور نا آشنا هستند بایستی با تامین کننده ی تجهیزات ازن ژنراتور قراردادی منعقد کرد تا در چند سال اول بهره برداری، روش راهبری و نگهداری سیستم را آموزش دهند و در شرایط اضطراری به کارکنان کمک نمایند. اتصالات و محیط پیرامون سیستم تولید ازن نباید نشتی داشته باشند زیرا حتی یک نشتی کوچک ازن می تواند مقدار غلظت ازن در هوای آزاد به صورت خطرناکی بالا ببرد. تجهیزات پایش اکسیژن و ازن در هوای آزاد را بایستی آزمایش نموده و براساس دستورالعمل تولید کننده، کالیبره نمود. متعلقات سیستم تولید ازن شامل کمپرسورهای هوا، تجهیزات سرد کننده، تامین هوا، واشرهای آب بند و تجهیزات برقی بایستی به طور منظم پایش شوند تا از کارکرد درست آن ها و با توجه به توصیه های تولید کننده مطمئن شد.
  • واحد تامین انرژی ژنراتور ازن و سایر تجهیزات کمکی : واحد تامین برق ژنراتور ازن بایستی به صورت سالانه بازبینی و آزمایش شود. جریان سنج ها، سنسورهای دما و فشار، آنالیزورهای گاز ازن و ازن محلول و سایر ابزار کنترلی بایستی به طور منظم بازبینی شوند تا از داده های آنها مطمئن شد و داده های درستی برای بهینه سازی راهبری سیستم به دست آورد.
  • مخزن تماس ازن و سیستم تخریب گاز ازن خروجی : مخزن تماس ازن بایستی سالانه بازبینی شود تا از سلامت سازه و عملکرد درست اجزای آن مطمئن شد. واشرها و تجهیزات در تماس با ازن باید به طور سالانه بازدید و در صورت خرابی تعویض شوند.
  • فرآیند پایش در خط و کنترل ازن تولیدی: پارامترهای کلیدی کنترل فرآیند ازناسیون شامل این موارد است: دوزاژ ازن، بازدهی انتقال، اختلاط، نیمه عمر ازن و زمان تماس در اکثر سیستم های ازن ( مثلا آنهایی که از اکسیژن مایع برای تولید ازن استفاده می کنند ). اهداف اصلی کنترل فرآیند و اتوماسیون، به حداقل رساندن انرژی و اکسیژن مصرفی است. مقدار تولید ازن را می توان با تغییر انرژی ژنراتور تنظیم نمود. ساده ترین راه کنترل فرآیند، تنظیم دوزاژ ازن مصرفی بر روی یک مقدار ثابت است.
  • سیستم تامین گاز اکسیژن : منابع اکسیژن با خلوص بالا، مایع سازی اکسیژن در محل، یا خالص کردن اکسیژن مولکولی در محل که برای تولید ازن به کار می رود، در اکثر تصفیه خانه ها تمیز و خشک بوده و نقطه ی شبنم آن کمتر از -60 درجه سانتیگراد است. در عین حال اگر نقطه ی شبنم گاز اکسیژن بالا باشد، بایستی با دقت بیشتری ژنراتورهای گاز ازن را نگهداری نمود زیرا گاز ازن با رطوبت موجود در هوای ورودی واکنش داده و بخارات خیلی خورنده ای حاوی اکسیدهای نیتروژن از جمله اسید نیتریک تولید می کند. در تمام سیستم ها، فیلترهای حذف ذرات بایستی به طور دوره ای تعویض شوند. دوره تعویض فیلترها به شرایط محل بستگی دارد اما فاصله ی زمانی بازرسی فیلترها نباید از سه ماه بیشتر باشد.


:: برچسب‌ها: بهره برداری ازن ژنراتور,راهبری ازن ژنراتور,نگهداری ازن ژنراتور,ازن ژنراتور ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
کاربرد ازن در تصفیه فاضلاب
سه شنبه 12 اسفند 1399 ساعت 12:56 | بازدید : 4 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )
کاربرد ازن در تصفیه فاضلاب

اگر چه ازن در گذشته بیشتر به منظور گندزدایی آب مورد استفاده بوده است. پیشرفت های اخیر در تولید و فناوری ایجاد محلول آن، این گندزدا را برای استفاده در گندزدایی فاضلاب از نظر اقتصادی قابل رقابت کرده است. از ازن ژنراتور همچنین می توان در تصفیه ی پیشرفته فاضلاب به منظور حذف مواد آلی مقاوم، به جای فرآیند جذب سطحی کربن استفاده نمود.

اخیرا ازن به دلیل قدرت اکسیداسیون و گندزدایی بالای خود در صنعت تصفیه آب و فاضلاب توجه زیادی را جلب نموده است. ازن به خوبی برای حذف بو، مزه و رنگ و همچنین ترکیبات آلی موجود در آب مورد استفاده قرار می گیرد. ازون ژنراتور یکی از قوی ترین عوامل اکسید کننده می باشد و قدرت اکسید کنندگی ترکیبات آلی و معدنی با ازن به پتانسیل اکسیداسیون آن مربوط می شود.

واکنش شیمیایی ازن با ترکیبات آلی در محلول های آبی بسیار پیچیده می باشد. مولکول ازن می تواند مواد آلاینده موجود در آب و فاضلاب را با روش اکسیداسیون مستقیم که بصورت انتخابی عمل می کند اکسید نماید و یا از طریق مکانیسم واکنش های زنجیره ای که تولید رادیکال های هیدروکسیل آزاد می نماید و به صورت غیر انتخابی عمل می کند تجزیه کند.

با توجه به اینکه ساختار مولکولی ازن در محلول های آبی به صورت قطبی می باشد. لذا واکنش ازن مولکولی به عنوان یک ترکیب قطبی با آلاینده های آلی از طریق واکنش های الکتروفیلیک حلقه زایی و نوکلئوفیلیک انجام می گیرد. در محیز های آبی بیشتر واکنش ها الکتروفیلیک و حلقه زایی بوده و واکنش های نوکلئوفیلیک تنها در تعدادی از سیستم های غیر آبی انجام می گیرد. بنابراین ازون ژنراتور یک ترکیب با واکنش پذیری بالا و تقریبا نامحلول در آب می باشد. نیمه عمر مولکول ازن در آب وابسته به pH، دما و غلظت ترکیبات آلی و معدنی محلول در آب در محدوده ی چند ثانیه تا چند دقیقه می باشد.

مقدار pH محلول تاثیر بسیار مهمی در تجزیه ازن در آب دارد. pH قلیایی سبب افزایش تجزیه ازن می شود. در pH کمتر از 3، رادیکال های هیدروکسیل نمی تواند تاثیری در تجزیه ازن داشته باشند. در pH بین 7 تا 10، نیمه عمر معمول ازن در آب بین 15-20 دقیقه می باشد.

ازن به طور موفق در صدها تصفیه خانه آب مورد استفاده قرار گرفته ولی بدلیل وجود معایب حلالیت و پایداری کم آن در آب و در نتیجه نیاز به هزینه های زیاد تولید و مصرف ازون ژنراتور، کاربرد آن در صنعت تصفیه فاضلاب دارای محدودیت اقتصادی می باشد.

از طرف دیگر ازن قادر به اکسیداسیون کامل ترکیبات آلی موجود در آب و فاضلاب نبوده و از طریق اکسیداسیون ناقص با آن ها وارد واکنش می گردد.

ازن یکی از قوی ترین اکسیدکننده ها می باشد، اما واکنش آن با بعضی از ترکیبات آلی مانند ترکیبات آروماتیک آهسته بوده و طی اکسیداسیون ترکیبات آلی سبب تشکیل اسید کربوکسیلیک، ترکیبات کربونیل، و بسیاری دیگر از ترکیبات می شود که باعث می شود پساب خروجی با یک فرآیند تکمیلی دیگر مانند فرآیندهای بیولوژیکی مورد تصفیه قرار گیرد.

ازن از دو راه سبب اکسیداسیون ترکیبات آلی می گردد:
  • اکسیداسیون مستقیم توسط ازن
  • اکسیداسیون توسط رادیکال های آزاد تولیدی

ازن گازی است که در محل و از طریق اکسیژن اتمسفری و یا اکسیژن فشرده تولید می شود. غلظت ازن تولیدی از اکسیژن و هوای اتمسفری به ترتیب 5% و 1% است.



:: برچسب‌ها: کاربرد ازن در تصفیه فاضلاب,تصفیه فاضلاب با گاز ازن,ازن,ازن ژنراتور,کاربرد ازن ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
اکسیداسیون پیشرفته
دو شنبه 11 اسفند 1399 ساعت 10:55 | بازدید : 8 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )

 اکسیداسیون پیشرفته

 

فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته به وسیله رادیکال هیدروکسیل مشخص می شوند. رادیکال هیدروکسیل قوی ترین اکسیدان می باشد. بدین ترتیب بسیار محتمل می باشد که رادیکال هیدروکسیل بتواند سبب اکسیداسیون و معدنی سازی بسیاری از مولکول های آلی به دی اکسیدکربن و یون های معدنی شود. روش های مختلفی برای تولید رادیکال هیدروکسیل وجود دارد که بعضی از این روش ها شامل تابش نور UV و حضور اکسیدان هایی مثل پراکسیدهیدروژن و ازن می باشد. با این وجود ممکن است که تولید رادیکال های هیدروکسیل بدون تابش نور UV نیز انجام بگیرد.

 

نتایج کاربرد اکسیداسیون پیشرفته

مطالعاتی در خصوص کاربرد فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته جهت تجزیه ترکیبات دارویی و متابولیت های حاصل از تجزیه سورفاکتانت ها انجام گرفته است. از جمله این فرآیندها می توان به ترکیب ازن زنی همراه با دیگر عوامل اکسیداسیون ( تابش UV، پراکسیدهیدروژن ) اشاره کرد.

از ازن و UV جهت گندزدایی پساب تصفیه تصفیه خانه ای که حاوی آنتی بیوتیک ها، ترکیبات ضد تب، تنظیم کننده لیپید و ترکیبات معطر بود استفاده کردند. با استفاده از غلظت 10-15 میلی گرم در لیتر ازن و زمان تماس 18 دقیقه هیچ ترکیب دارویی شناسایی نشد. اگرچه حذف اولیه ترکیبات توسط ازن زنی مناسب می باشد اما حتی در صورت زمان های طولانی تماس ازن، مقدار معدنی سازی مناسبی مشاهده نمی شود که نشان دهنده حضور محصولات ناخواسته تجزیه می باشد.

ازن زنی در حضور نور UV بیشترین کاربرد جهت حذف آلاینده های نوظهور داشته است که راندمان آن تا حدود 90% می باشد. دوز استفاده از ازن 0/1-30 میلی گرم در لیتر می باشد.در تمام فرآیندهایی که در نبود نور UV انجام شده است، مقدار حذف TOC چندان زیاد نبوده و مقدار معدنی سازی ریز آلاینده ها پایین بوده است. مهم ترین فرآیندهای اکسیداسیون نوری جهت تخریب ترکیبات مختل کننده عملکرد غدد درون ریز و نیز ترکیبات دارویی و محصولات مراقبت شخصی شامل H2o2/UV بوده است.



:: برچسب‌ها: اکسیداسیون پیشرفته,فرآیند اکسیداسیون پیشرفته,AOP, ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
کف در فاضلاب
یک شنبه 10 اسفند 1399 ساعت 17:43 | بازدید : 3 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )

کف در فاضلاب

تولید کف میکروبی ( باکتریایی ) در فرآیند لجن فعال و سامانه های بی هوازی اغلب در نتیجه فعالیت باکتریایی ناخواسته است. هر کف در فاضلاب در فرآیند لجن فعال ویژگی ها و رنگ خاصی دارد. ساختار و رنگ کف ممکن است از توصیف آن متفاوت باشد. بعلت سن لجن در فرآیند لجن فعال و حضور یک کف دیگر، با افزایش سن لجن کف چسبنده، غلیظ می شود و به رنگ تیره تر درمی آید، با کاهش سن لجن، کف به رنگ روشن تر و توده ای در می آید و حضور یک کف دیگر منجر به مخلوط شدن رنگ ها و ترکیبات می شود.

کف هضم کننده های بی هوازی، صرف نظر از شرکت آنها در فعالیت باکتریایی، بعلت ماهیت سپتیکی هضم کننده های لجن، تیره است. تولید و تجمع هر کف میکروبی در یک تصفیه خانه بیولوژیک ممکن است منجر به افزایش هزینه های بهره برداری عملی و اجرایی و تجاوز از استاندارها شود. کف شامل حباب های هوا یا گاز به دام افتاده زیر یک لایه ضخیم از مواد یا ترشحات بیولوژیک است. گازهای به دام افتاده در کف شامل گازهای آزاد شده در طول تجزیه هوازی و بی هوازی BOD محلول است. گازهای عمده به دام افتاده در کف شامل دی اکسیدکربن و نیتروژن مولکولی است.

کف لج فعال

کف میکروبی در حوض هوادهی تولید می شود و از این واحد به دیگر واحدها مانند حوض های ته نشینی ثانویه، تجهیزات آبگیری و تغلیظ کننده ها منتقل می شود. وقتی که کف از حوض هوادهی به دیگر واحدهای تصفیه منتقل می شود حباب های گاز و هوای به دام افتاده خارج می شود و کف به هم می چسبد و به پایین می رود. کف جمع شده اغلب لایه چربی گفته می شود.

نرخ تضعیف کننده نامنظم

نرخ تضعیف کننده نامنظم مواد جامد از فرآیند لجن فعال منجر به رشد گروهی از باکتری های جوان و باکتری های پیر می شود. از آنجایی که رشد باکتری های جوان مقدار زیادی از روغن ها را در مقایسه با رشد باکتری های پیر تولید و انباشته نمی کنند، حباب های گاز و هوای به دست آمده توسط ذرات لخته پیر و جوان منجر به تولید کفی متفاوت برای هر گروه می شود.

کف قهوه ای روشن برای رشد باکتری های جوان و کف قهوه ای تیره برای رشد باکتری های پیر تولید می شود. چرخه های هم مرکز کف را می توان روی سطح مخزن حوض هوادهی مشاهده کرد. وقتی که هوادهی و مخلوط کردن پایان گرفت، یک نرخ تضعیف کننده ( غلیظ کننده ) ثابت و متناسب در طول یک دوره زمانی به نسبت طولانی می تواند به درست کردن این شرایط کف کمک کند.

باکتری های فیلامنتوس ( باکتری رشته ای ) تولید کننده کف

دو باکتری فیلامنتوس تولیدکننده کف معمول در فرآیندهای لجن فعال میکروتریکس پارویسلا و نوکاردیوفرم ها هستند. تولید کف توسط این باکتری ها از فرآیندهای بیولوژیک متفاوتی انجام می شود. باکتری های گروه اول آب گریز هستند و حباب های گاز و هوا را به دام می اندازند که در نتیجه کف تولید می شود. تولید کف از گروه دوم در نتیجه :

  • ترشح لیپیدها توسط سلول های زنده که ذرات لخته را پوشش داده، حباب های گاز و هوا را به دام می اندازند.
  • آزاد سازی بیوسرفاکتانت ها ( مانند یون آمونیوم ) که کشش سطحی لجن فعال را کاهش می دهد.

از آنجایی که باکتری های رشته ای به تعداد زیادی در کف وجود دارند، کف در لجن فعال یک منبع تغذیه برای باکتری های رشته ای بحساب می آید. بنابراین وقتی که کنترل رشد باکتری های رشته ای تولیدکننده کف مورد توجه قرار می گیرند، تصفیه کف نیز مهم است.

عوامل ایجاد کف در فاضلاب

  • کمبود مواد غذایی
  • سن لجن
  • تخلیه لجن BOD محلول
  • به دام انداختن حباب های گاز و بدون تولید کف
  • کف هضم کننده بی هوازی
  • افزایش در مقدار قلیاییت
  • افزایش دی اکسیدکربن
  • افزایش اسیدهای چرب
  • سورفاکتانت ها ویژه


:: برچسب‌ها: کف در فاضلاب,کف فاضلاب,دلایل ایجاد کف در فاضلاب,راههای حذف کف فاضلاب ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
سپتاژ فاضلاب
شنبه 9 اسفند 1399 ساعت 18:47 | بازدید : 3 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )

سپتاژ فاضلاب

 

سپتاژ فاضلاب ( کف و لجن ) جامد و مایعی است که در سامانه های تصفیه در محل همانند سپتیک تانک ها و چاه های جاذب تولید می شود و دارای حدود 90 تا 98 درصد آب است. در طول عملیات تمیزکاری دوره ای سپتیک تانک ها و چاه های جاذب، سپتاژ بیرون ریخته می شود. اغلب برای جلوگیری از آلودگی سپتاژها، آنها را وارد سامانه های تصفیه فاضلاب می کنند. حذف یا پمپاژ دوره ای سپتاژ برای دراز مدت در راهبری سامانه های یادشده بسیار مهم است.

راهکارهای دفع سپتاژ در بین ملت ها و حتی میان دولت ها متفاوت است. برای دفع سپتاژها چندین روش مرسوم است. این روش ها شامل تصفیه سپتاژ برای کنترل بوهای بد، کاهش حجم مواد جامد، کاهش مقدار آلاینده و نابود کردن عوامل بیماری زاست.

راههای دفع سپتاژ

مهم ترین روش های قابل اجرا برای دفع سپتاژ عبارتند از:

  • تصفیه مواد زائد جامد
  • تصفیه همراه با فاضلاب
  • کاربرد در زمین
  • پردازش به کمک تجهیزات مجزا

به چندین دلیل تصفیه سپتاژ همراه با فاضلاب ها، یک روش معمول برای دفع سپتاژ است. در تصفیه خانه های کوچک فاضلاب نسبت به ورود سپتاژها به آنها در برابر تصفیه خانه های بزرگ تر، حساس ترند.

مشکلات مربوط به شوک آلی ناشی از ورود سپتاژ به تصفیه خانه های فاضلاب را می توان با جمع آوری و ذخیره سپتاژ و تخلیه آن در ساعاتی که مقدار فاضلاب ورودی به تصفیه خانه کم است، کاهش داد. اغلب در فرآیندهای لجن فعال تصفیه بیولوژیک سپتاژ حاصل می شود. غلظت سپتاژ حدود پنجاه برابر غلظت فاضلاب خانگی است.

خصوصیات سپتاژ

ترکیبات شیمیایی، بیولوژیک و فیزیکی سپتاژها بسیار متفاوت هستند. از نیتروژن کل موجود در سپتاژ حدود هشتاد درصد از آن، نیتروژن آلی و بیست درصد از آن یون آمونیوم است. در مقایسه با فاضلاب، در سپتاژ نسبت کربن به ماده غذایی نیتروژن و فسفر کم است.

نسبت های فلزاتی مانند مس، سرب و روی در سپتاژ بسیار متفاوت است. دیگر اجزای سپتاژ که کارپردازهای تصفیه خانه های فاضلاب به آن توجه دارند شامل شن و عوامل بیماری زا، کف، بوی بد و رنگ است. سپتاژ دارای درصد به نسبت بالایی از شن و عوامل بیماری زا و به ویژه پروتوزوآها است. سپتاژ بدبو است. بوی ناخوشایند سپتاژ از راه تجزیه بی هوازی BOD و تولید و آزادسازی اسیدهای چرب فرار، ترکیبات محتوی نیتروژن و ترکیبات محتوا سولفور ایجاد می شود.

رنگ یکی از اجزای سپتاژ است. فاضلاب های دارای سپتاژ، سیاه رنگ هستند. کیفیت لجن و کف در سپتاژها بسیار متفاوت است و تحت تاثیر چندین عامل قرار دارد. این عوامل عبارتند از اینکه آیا سامانه خردکن زباله در آشپزخانه استفاده شده است. چه مقدار روغن و چربی به سپتیک تانک تخلیه شده است و دفعات پمپاژ مخازن سپتیک چه تعداد بوده است. سپتاژ باید به آهستگی با فاضلاب ترکیب شود تا تاثیر سو آن را بر فرآیند تصفیه کاهش دهد.



:: برچسب‌ها: سپتاژ فاضلاب , سپتاژ , راههای دفع فاضلاب سپتاژ , راههای دفع سپتاژ , تصفیه سپتاژ ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
چهار شنبه 6 اسفند 1399 ساعت 15:23 | بازدید : 4 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )

بهره برداری تصفیه خانه فاضلاب

تشکیلات جمع آوری، تصفیه فاضلاب در بیشتر کشورها ضمیمه ی سازمان های آب منطقه ای می باشد. در بعضی نقاط این تشکیلات به صورت واحدهای جدا از مسائل آب منطقه اداره می شود، با توجه به اینکه شبکه های جمع آوری و انتقال فاضلاب و تصفیه آن مشکلات خاص خود را دارد، شاید بهتر باشد تشکیلات مربوطه نیز به طور مستقل و بدون وابستگی به شرکت های آب منطقه ای اداره شود.
تشکیلات مربوط به یک تصفیه خانه فاضلاب به قرار زیر است:

  1. بهره برداری تصفیه خانه فاضلاب
  2. نگهداری تصفیه خانه فاضلاب
  3. کنترل تصفیه خانه فاضلاب
  4. مسائل مالی و اداری تصفیه خانه

از این تشکیلات بهره برداری و نگهداری به صورت 3 شیفت 8 ساعته با پرسنل معین و مشخص اداره می شود ولی پرسنل کنترل کننده با آزمایشگاه و پرسنل مالی و اداری اغلب در یک شیفت 8 ساعته انجام وظیفه خواهند نمود.
در صورتی که میزان پساب ورودی به تصفیه خانه زیاد باشد مسئولی جهت کنترل پساب باید در نظر گرفته شود.

مطالبی در بهره برداری تصفیه خانه فاضلاب

1. آشغالگیرها

مهمترین اشکالاتی که در بهره برداری از آشغال گیرها در تصفیه خانه فاضلاب ممکن است پیش آید به شرح زیر است:

  •  اگر در اطراف آشغال گیر بوهای بدی به مشام برسد یا حشراتی نظیر مگس زیاد مشاهده شود دال بر این است که آشغال های گرفته شده دیر به دیر دفع می شوند.
  •  اگر میله های آشغالگیر بیش از اندازه کثیف و مسدود شود به ترتیب: کم شدن جریان فاضلاب، زیاد شدن ناگهانی آشغال در فاضلاب، بدکار کردن وسیله ی پاک کننده ی آشغالگیر را دلالت دارد.
  • اگر در اطاقچه نصب آشغالگیر مقداری مواد دانه ای جمع شده باشد دال بر کم شدن سرعت جریان فاضلاب از داخل آن است.
  • پاره شدن زنجیره ی کابل پاک کننده آشغالگیر ممکن است اشکالاتی بوجود آورد.

2. دانه گیرها

مهمترین مزایای استفاده از دانه گیرهای هوادهی عبارتند از:

  •  فاضلاب با تزریق هوا تازه می ماند و علاوه بر از بین رفتن احتمالی بو، مقداری از BOD نیز کاهش می یابد.
  • افت فشار در سرتاسر دانه گیر به حداقل می رسد.
  • اگر در دانه گیری در امتداد طولی مانعی نصب شود چربی گیری نیز در آن انجام خواهد شد.
  •  با کنترل میزان هوادهی دانه های با قطار مختلف را می توان از فاضلاب جدا نمود.

3. حوض های ته نشینی

مهمترین مشکلات بهره برداری از حوض های ته نشینی اولیه تصفیه خانه فاضلاب به قرار زیر هستند:

  • اگر بهره برداری از حوض های ته نشینی اولیه بخوبی انجام نگیرد ممکن است بوی بدی تولید شود، چون سطح تماس فاضلاب در حوض های ته نشینی اولیه با اتمسفر زیاد است بوهای بد حاصل به سرعت در فضای اطراف پخش و باعث اعتراض خواهد شد.
  •  اگر رنگ سیاه و بوی بد در فاضلاب حوض اولیه مشاهده شود دال بر این است که عمل متلاشی شدن مواد فاضلاب در شبکه جمع آوری انجام شده و هوادهی فاضلاب قبل از حوض ته نشینی تا حدود زیادی این اشکال را برطرف می نماید.
  •  اگر تکه های لجن در سطح حوض اولیه دیده شود، دلالت بر زیاد جمع شدن لجن های ته نشینی در آن دارد و بایستی نسبت به تخلیه ی لجن از آن اقدام شود.
  •  اگر لجن های ته نشین شده از محل جمع آوری به سختی تخلیه شوند به معنای این است که همراه این لجن ها، مقداری مواد دانه ای ته نشین گردیده است.
  •  اگر غلظت مواد جامد لجن حوض اولیه کم باشد دال بر تخلیه ی بیش از حد حوض است.
  • مشاهده ی خوردگی در بعضی قسمت های فلزی حوض های اولیه دال بر حضور و متصاعد شدن هیدروژن سولفید از فاضلاب است.
    بد نیست به مهمترین مزایای استفاده از حوض های ته نشینی مستطیل شکل به شرح زیر اشاره گردد:
  •  در صورتی که از چند حوض استفاده شود زمین کمتری اشغال می کند.
  •  با داشتن دیواره های مشترک بین حوض ها از نظر اقتصادی اهمیت دارد.
  •  با طولانی شدن طول حوض ها، عمل ته نشینی بهتر انجام می گیرد.
  •  فضای مرده در آنها کم است.

4. تصفیه بیولوژیکی فاضلاب

• اگر در سطح حوض های ته نشینی نهایی قطعات شناور لجن مشاهده گردد، دلیل بر این است که در توده ی بیولوژیکی لجن ها، عوامل رشته ای رشد و تکثیر یافته اند، در این صورت لازم است موارد زیر به مورد اجرا در آیند:
اکسیژن محلول حوض هوادهی باید کنترل شده و از یک میلی گرم در لیتر کمتر نباشد.
PH فاضلاب حوض هوادهی کمتر از 7 نباشد.
با افزودن کمی کلر به لجن فعال برگشتی مشکل فوق برطرف می شود.

  •  اگر فاضلاب حوض ته نشینی نهایی کدر باشد، نشانه اکسیداسیون بیش از لجن برگشتی و هوادهی زیاد در حوض هوادهی است.
  • اگر کدورت فاضلاب ته نشین شده حوض نهایی ناشی از فعل و انفعالات بی هوازی باشد، بالا بردن زمان هوادهی فاضلاب در حوض هوادهی مشکل را برطرف می سازد.
  •  اگر در سطح حوض هوادهی کف قطور تشکیل شود، دال بر سن زیاد لجن است و با تخلیه آن اشکال رفع خواهد شد.
  • اگر غلظت مواد جامد مخلوط فاضلاب حوض هوادهی در حوض های مختلف یکسان نباشد دال بر توزیع نامناسب لجن برگشتی است.
  •  خروج مقداری از توده های لجن فعال از سرریز حوض نهایی می تواند دلیل بالا رفتن ناگهانی بار هیدرولیکی تصفیه ی فاز یا زیاد شدن مواد معلق فاضلاب ورودی باشد.
    برای بهره برداری بهتر از تصفیه ی زیستی باید مراتب زیر مورد توجه قرار گیرد:
  •  کنترل توزیع فاضلاب و لجن برگشتی به حوض های هودهی
  • تهیه ی رکورد روزانه ی اکسیژن محلول حوض هوادهی
  •  بازرسی روزانه از هواده ها و گیربکس ها
  • کنترل کیفیت لجن برگشتی
  • تمیز کردن دائمی سرریز حوض نهایی

تغلیظ کننده ی لجن

  • پیدایش بوی بد در اطراف تغلیظ کننده دال بر تخلیه ی نامرتب حوض است.
  • پایین بودن غلظت مواد جامد در لجن تغلیظ شده دال بر زیاد بودن بارگذاری حوض تغلیظ است.
  •  تخلیه ی سخت لجن تغلیظ شده نشانه ی تجمع و سخت و سفت شدن لجن ته نشینی در حوض تغلیظ است که با بهم زدن محتویات حوض برطرف خواهد گردید.
  • ممکن است لوله های انتقال لجن از حوض تغلیظ گرفتگی داشته باشد که با شستشوی مقطعی برطرف خواهد شد.
    هاضم ها
  • اگر PH محتویات هاضم پایین آید بوی هیدروژن سولفید به مشام می رسد و دال بر بالا بودن بار ورودی به هاضم و تخلیه ی زیاده از حد آن است.
  • بد بودن کیفیت آب های روی لجن در هاضم نشانه ی بهم خوردگی شدید محتویات هاضم یا بد ته نشین شدن لجن در آن است.
  • تشکیل لایه ی ضخیم کف روی هاضم نشانه ی در گردش بودن بیش از اندازه ی گازهای تولیدی است.
  •  غلظت پایین مواد جامد لجن هضم شده نشانه ی تخلیه ی بیش از حد لجن از هاضم است.
  • عدم تخلیه ی به موقع گازهای تولیدی از هاضم باعث بالا رفتن فشار بیش از حد داخل هاضم می گردد.


:: برچسب‌ها: بهره برداری تصفیه خانه,بهره برداری تصفیه خانه فاضلاب,بهره برداری فاضلاب بهداشتی,بهره برداری فاضلاب صنعتی ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
حذف روغن و چربی از فاضلاب
سه شنبه 5 اسفند 1399 ساعت 17:1 | بازدید : 6 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )

حذف روغن و چربی از فاضلاب

مقادیر بالای ذرات معلق و روغن و چربی، که در فاضلاب کارخانه استخراج روغن یافت می شود، بارهای بالایی از مواد معلق و آلی را به راکتورهای بیولوژیکی پایین دست وارد می سازد. این مسئله به اکسیژن خواهی بالاتری منتهی می گردد. اندازه و سایز این واحدها و سایر واحدهای پایین دست جریان متاثر از میزان حذف آلاینده ها در بالا دست جریان می باشد.

واحدهای شناورسازی همراه با هوای فشرده ممکن است برای حذف روغن و چربی از فاضلاب به کار گرفته شود. شفافیت فاضلاب تصفیه شده با کمک DAF بیانگر این است که بارآلی، حداقل از لحاظ روغن و چربی، به مقدار قابل ملاحظه ای کاهش یافته است. تحقق بهبود در کیفیت فاضلاب از طریق DAF اغلب مستلزم استفاده از مواد منعقدکننده می باشد. از میان مواد منعقدکننده به کار رفته، نمک های آلومینیوم و آهن رایج می باشد.

این امر معمولا بعلت هزینه نسبتا پایین و در دسترس بودن این مواد شیمیایی است. در هر مورد، مواد منعقدکننده با مواد قلیایی موجود در فاضلاب واکنش نشان داده و تشکیل هیدروکسیدهای فلزی را می دهند. از آنجایی که ممکن است فاضلاب ها دارای خاصیت قلیایی کافی برای واکنش با مواد منعقدکننده افزوده شده نباشد، خاصیت قلیایی می بایست تقویت گردد. نمک های آهن ممکن است در pH وسیع تر 4/8 تا 11 اثربخش باشند در حالیکه، انعقاد آلومینیوم معمولا در محدوده pH بین 5/5 تا 8 موثر می باشد.

کنترل pH از این لحاظ در انعقاد، یک شرط اساسی به شمار می رود، زیرا حلالیت پذیری هیدروکسیدهای فلزی در خارج از شرایط ایده آل معین شده برای هر فاضلاب افزایش می یابد. رسوب هیدروکسید فلز غیرمتبلور و غیرشفاف، برای بیشتر فرآیندهای انعقاد و زلالسازی، یک ضرورت به شمار می رود.

استفاده از مواد منعقدکننده در تصفیه فاضلاب از جمله برای کمک به شناورسازی با هوا مسائلی را نیز در پی دارد. لجن هیدروکسید فلزی تولید شده باید در محل دفن زباله ها تخلیه گردد که این امر خود، هزینه کلی تصفیه فاضلاب را افزایش می دهد.



:: برچسب‌ها: حذف روغن و چربی از فاضلاب,حذف روغن فاضلاب,حذف چربی فاضلاب, ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
احیا کربن فعال
دو شنبه 4 اسفند 1399 ساعت 15:54 | بازدید : 14 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )

 احیا کربن فعال 

برای تهیه کربن فعال چوب یا پوست گردو یا پسته یا نارگیل و نظایر آن را در حد گداختگی در حضور مقدار بسیار کمی اکسیژن می سوزانند تا بدین ترتیب هیدروکربن های آن متصاعد شوند. سپس زغال حاصل را در معرض گازهای اکسیدکننده قوی قرار می دهند تا ساختار متخلخل پیدا کند، در این صورت سطح ویژه زغال و خاصیت جذب سطحی آن افزایش می یابد. کربن فعال معمولا به سه صورت گرانول و پودر و پارچه ای ( کربن فعال چسبیده بر سطح پارچه ) به بازار عرضه شده است. قطر دانه های گرانول بزرگتر از 0/1 میلی متر و قطر دانه های پودر کوچکتر از مش 200 ( 0/075 میکرون ) می باشد. روش های احیا کربن فعال شامل موارد زیر می باشد:

 

  • روش های حرارتی
  • استفاده از حلال های شیمیایی
  • اسید شویی
  • اکسیداسیون شیمیایی

در روش حرارتی که بیش از سایر روش ها برای احیا کربن فعال استفاده می شود، کربن فعال مصرف شده را در دمای 650-980 درجه سانتیگراد در حضور مقدار کمی بخار آب و اکسیژن و گاز اکسیدکننده نظیر کلر حرارت می دهند، بدین ترتیب فرآیند واجذب صورت می گیرد.

عملیات احیا می تواند به طور مکرر صورت گیرد، ولی به ازای هر مرحله حدود 5-10 درصد از کربن تلف می شود، بعبارتی در صورت استفاده مجدد بایستی به نسبت فوق به کربن اضافه شود.



:: برچسب‌ها: احیا کربن فعال,احیا کربن اکتیو,کربن فعال,کربن اکتیو,کربن فعال پودری,کربن فعال گرانولی ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
مزایای انعقاد الکتریکی
یک شنبه 3 اسفند 1399 ساعت 16:21 | بازدید : 10 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )

مزایای انعقاد الکتریکی

روش ( الکتروکواگولیشن ) به دلیل داشتن چند مزیت از جمله وسعت عمل برای تصفیه انواع پساب های صنعتی، طراحی ساده سیستم، هزینه کم راه اندازی و بهره برداری، عدم نیاز به مواد شیمیایی، نیاز به تجهیزات ساده، بهره برداری راحت هزینه ی اولیه و هزینه بهره برداری پایین، زمان واکنش کم، ته نشینی سریع لخته های ایجاد شده، تولید لجن کم، ایمنی بالا، عدم نیاز به حمل و نقل و جابجایی مواد شیمیایی و تولید منعقدکننده در محل می تواند به عنوان یک روش کارآمد در جداسازی ترکیبات نفتی از آب عمل نماید.

این روش برای تصفیه ی آب های آلوده به جامدات، رنگ ها، فلزات سنگین، مواد آلی و غیرآلی محلول، به کار گرفته شده و بسیار کارآمد بوده است.

مکانیسم های اصلی الکترولیز برای تصفیه پیشرفته به شرح زیر می باشد:

اکسیداسیون و گندزدایی الکتروشیمیایی فلوکولاسیون الکتروشیمیایی و شناورسازی الکتروشیمیایی یا هرترکیبی از این مکانیسم ها

فرایند انعقاد الکتریکی از طریق کاربرد جریان مستقیم برق با ولتاژ بین 10 تا 60 ولت و شدت جریان های متغیر که بسته به میزان آلودگی پساب تعیین می شود با استفاده از الکترودهایی از جنس آلومینیوم، آهن معمولی، فولاد ضدزنگ، و یا ذغال صورت می گیرد.

در این فرآیند  از یک منبع جریان برق مستقیم بین الکترودهای فلزی فرورفته در آب آلوده استفاده می شود. جریان الکتریکی منجر به انحلال صفحات فلزی در فاضلاب می گردد.

به طور کلی این فرآیند در سه مرحله قرار می گیرد:

  • الکترود قربانی شونده، دچار اکسیداسیون می شود تا ماده ی منعقدکننده تولید کند.
  • سپس سوسپانسیون ذره ای، دچار بی ثباتی می شود و شکستن امولسیون اتفاق می افتد.
  • فاز بی ثبات شده، دوباره تجمع پیدا می کند و توده ها تشکیل می شوند.


:: برچسب‌ها: مزایای انعقاد الکتریکی,تصفیه فاضلاب به روش انعقاد الکتریکی,انعقاد الکتریکی,الکتروکواگولیشن ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
اصول کلی تصفیه فاضلاب بهداشتی
یک شنبه 3 اسفند 1399 ساعت 15:49 | بازدید : 7 | نوشته ‌شده به دست palood | ( نظرات )

اصول کلی تصفیه فاضلاب بهداشتی

تفاوت اصلی فاضلاب با آب تمیز همانا فراوانی مواد خارجی و به ویژه مواد آلی در آن است. از این رو هدف از تصفیه فاضلاب عبارتست از :

  1.  گرفتن مواد معلق و شناور از فاضلاب
  2.  اکسیداسیون مواد ناپایدار آلی موجود در فاضلاب و تبدیل آن ها به موادی پایدار مانند نیترات، سولفات ها و فسفات ها و سپس ته نشین ساختن و جداسازی آن مواد
  3.  جداسازی مواد سمی محلول و نامحلول از فاضلاب نظیر ترکیبات فلزهای سنگین
  4.  گندزدایی و کشتن میکروب ها در فاضلاب
    تمام کارهای نامبرده در طبیعت و در مدت نسبتا طولانی و نزدیک به چندین روز خود بخود انجام می گیرد. هدف از ساختن تاسیسات تصفیه خانه فاضلاب و تکامل دادن آن از یک سو سرعت بخشیدن به کارهای نامبرده و کوتاه کردن مدت زمان تصفیه تا نزدیک به چند ساعت است و از سوی دیگر جلوگیری از آلوده شدن منبع های طبیعی آب و محیط زیست است.
    تصفیه فاضلاب چه وقتی که به صورت مصنوعی و در تصفیه خانه انجام گیرد و چه وقتی که به صورت طبیعی و خودبخودی رخ می دهد به سه گونه ممکن است انجام شود:
    • تصفیه مکانیکی یا تصفیه فیزیکی
    • تصفیه زیستی یا تصفیه بیولوژیکی
    • تصفیه شیمیایی


:: برچسب‌ها: اصول کلی تصفیه فاضلاب بهداشتی,تصفیه فاضلاب بهداشتی,اصول تصفیه فاضلاب,فاضلاب بهداشتی ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0